Dinsdag 19 februari vertrokken vier invallers, een tweeling, de voorzitter en zijn voorganger naar Midden Beemster voor de uitwedstrijd tegen Aris de Heer 1.
Aris de Heer? Ja, Aris de Heer. Een club met 10 leden op de Elo-lijst.
Ter vergelijking: in ons tweede team hebben dit seizoen al 18 verschillende mensen gespeeld.
Na een lange autorit over steeds donker en smaller wordende weggetjes arriveren we bij het gebouw van de IJsclub Midden-Beemster.
Buiten is het donker, stil en koud. En ….. het stinkt naar koeienpoep.
Hoewel de IJsclub de afgelopen jaren, door de ‘global warming’ een rustig bestaan leidt, ziet het clubgebouw er van binnen schitterend uit.
Acht mooie grote houten tafels met elk vier stoelen en een eigen bar met bediening. Het is lekker warm en er heerst een serene rust.
Aris de Heer had de 5 vorige wedstrijden verloren en was al gedegradeerd. Goede vooruitzichten dus om eindelijk te winnen en daarmee de kans op handhaving in deze klasse in eigen hand te houden.
De vier invallers speelden op de topborden (Henk Swier op 1 en Stefan Fokkink op 2) en de staartborden (Aad Zandvliet op 7 en Rob de Roode op 8).
Na aanvang van de wedstrijd was het zo stil, dat je bijna niet durfde te lopen.
Elke voetstap klonk hard door de speelzaal.
De avond begon goed. Jeronimo van de Star zette binnen een uurtje zijn 92-jarige tegenstander mat. Helaas verloor zijn broer Navarone op hetzelfde moment door een paardvork een toren. Hoewel hij later door ook een paardvork, een toren terugwon, bleek het overgebleven toreneindspel met een pion minder niet te houden. 1-1
Stefan speelde een degelijke partij, die hij schitterend beeindigde nadat zijn tegenstander een kwaliteitsoffer aannam.
Wim Gravemaker verprutste naar eigen zeggen de opening en stond vanaf zet 8 met zijn rug tegen de muur. Met veel inzet probeerde hij er nog het beste van te maken, maar er was niets meer te redden 2-2
Henk speelde een opmerkelijke partij: na 30 zetten stonden alle stukken nog op het bord, maar waren er al 10 pionnen vanaf. In een woud van taktische varianten met penningen, aftrekaanvallen, overbelastingen en dubbele aanvallen, was het Henk die knap toesloeg.
Aad kwam goed uit de opening en kreeg voordeel in het middenspel. Na een aantal onnauwkeurigheden kwam hij een stuk achter, maar leek een pion naar de overkant te brengen en bood remise aan. Zijn tegenstander vond de juiste manier om via een tussenschaak de promotie te verhinderen. 3-3
Rob de Roode speelde zijn favoriete opening tegen een jonge man in een maatpak. Gijsbert kwam met zwart nooit in de problemen; moest in het teambelang doorspelen na een remise aanbod en hopen dat Rob een stelling met een kwaliteit achter remise zou houden.
Toen Gijsbert in het eindspel vakkundig het volle punt binnenhaalde, was inmiddels duidelijk dat Rob de remise niet bereikte. 4-4
Door deze uitslag leek de degradatie een feit.
Toen, tijdens de lange terugreis door het donkere Noord-Holland, de volgende dag aanbrak, werd in de auto uit volle borst "Happy Birthday" gezongen voor de schrijver van dit stukje.
De spelers die wel wilden invallen, wil ik vanaf deze plaats nogmaals bedanken.
Lezersvraag : Wie heeft meer toekomst ? Een club met 10 leden of een team met 18 verschillende spelers.
Nagekomen informatie:
Door een grote nederlaag van Kennemer Combinatie 5 hebben we in de laatste onderlnge wedstrijd tegen hen nog steeds de handhaving in eigen hand.
We moeten winnen met minimaal 5,5 tegen 2,5. Laten we er voor gaan