We hadden de 1e ronde geloot voor de KNSB beker tegen het sterkere De Wijkertoren, onze buren uit Beverwijk. We wisten dat dit geen gemakkelijke avond ging worden en dat bleek een understatement. Het werd hard werken voor iedereen. Rond de klok van 23.30 kon opgelucht adem worden gehaald. Maar het scheelde allemaal niet veel.
Aan het derde bord speelde Rob met wit tegen Arjan Wijnberg. Meerdere Santpoorters kwamen al naar Rob toe om hem sterkte te wensen om van z’n oud schoonvader te winnen. En dat gebeurde… en hoe! Vlak na de opening dacht Rob lang na voor een potentieel paard- of torenoffer. In zijn berekening vertelde hij achteraf dat hij geen verdediging zag voor zwart en het besloot te spelen: Pg5 gevolgd door Dh5. Zwart speelt h6 om het paard aan te vallen en Rob vervolgt met een torenoffer Txe6!! De complete stelling stortte in en in na 19 zetten stond Santpoort met 1-0 voor.
Hans speelde aan het vierde bod tegen Cas Kok. Hij haalde in de opening twee varianten door elkaar en speelde de opzet met ..a5 ipv …c6 en ..d5.
Aangezien hij weinig meer deed dan al z’n stukken goed zetten was er nog geen man overboord. De zet …h5 was wel de nekslag voor de stelling. Na .. h5 ben werd hij opgerold met bijna alleen maar 1e keus computerzetten. Dus dat speelde wit goed uit.
Martijn speelde met zwart aan bord 2 tegen Rick Duijker. Hij offerde een pion in de opening, leek daar goede compensatie voor te krijgen, maar Rick verdedigde zich goed en de compensatie van zwart droogde op. Wit nam het initiatief over en won de partij.
Peter speelde met wit aan bord 1 tegen Bart Piet Mulder. Een scherpe stand ontstond waarin wit een geïsoleerde pion had in ruil voor actieve stukken en kans op koningsaanval. Het zag er allemaal prima uit voor wit, toen zijn tegenstander zijn zwartveldige Loper moest ruilen tegen het witte Paard. Maar verrassend genoeg zag wit niet hoe hij moest profiteren. Zwart kwam weer in de partij en de klok begon een rol te spelen. Zwart kreeg zelfs één moment kans op voordeel maar dat werd door de druk van de klok niet gesignaleerd. Net op het moment dat Peter dacht dat hij moest berusten in een gelijke stand en remise -hetgeen einde bekeravontuur voor Santpoort zou betekenen- zag hij een enorme truc met 1,5 minuut op de klok. Zwarte trapte erin en dat kostte hem de partij.
Zo eindigde de reguliere wedstrijd in 2-2. De reglementen schrijven dan voor dat je dan moet vluggeren, met 3 minuten en 2 seconden op increment. Peter en Martijn wonnen, Hans en Rob verloren. Opnieuw dus 2-2. Gelukkig niet opnieuw vluggeren met bijvoorbeeld 1 minuut. Maar de regels zijn dan dat het vierde bord van de reguliere wedstrijd niet meetelt. Dat was gunstig voor ons want daar hadden wij op verloren en wonnen we de wedstrijd omdat we aan bord 1 tm 3 een score hadden van 2-1.
Santpoort dus door met de hakken over de sloot. Maar dat hebben we eerder geflikt, o.a. tegen Soest. Ons volgend bekeravontuur is tegen KC.
Peter de Roode