De zevende wedstrijd tegen ZSC Saende bleek beslissend te zijn. Santpoort 1 won en is de onbetwiste kampioen van de 3e klasse KNSB. Een prachtige prestatie die onze club het recht geeft om in de 2e klasse uit te gaan komen. Een unicum in de clubhistorie bereikt met een combinatie van ervaren senioren en ervaren jeugdspelers. Want zo kun je het viertal jeugdspelers in Santpoort 1 wel noemen. Ze zijn allemaal al tien jaar of meer lid van onze club.
Zoveel sterke jeugdspelers in een eerste team – en in het tweede team spelen er ook vier – maakt dat we ons geen zorgen hoeven te maken over de toekomst. We worden nog steeds sterker zowel kwalitatief als in de breedte. En ook met de saamhorigheid zit het wel goed. Negen spelers hadden we dit jaar nodig. Er zijn niet veel teams die ons dat nadoen. Dat is een compliment waard aan Xander, Peter, Bas, Daan, Wim Laurens, Piet, Patrick, Wim en Ilias.
De wedstrijd tegen Saende begon trouwens helaas met een 1 – 0 voorspong na nul zetten. Peter was de dupe van het feit dat Saende geen invaller kon vinden voor hun afwezige tweedebord speler.
Vervolgens wonnen Ilias en Bas snel hun partij. Bij Ilias ging het heel soepel. Hij was zelf ook erg tevreden over zijn zetten en dat zegt wel iets want Ilias is niet gauw tevreden over zijn eigen spel. Ook bij Bas zag het er goed uit omdat zijn tegenstander zijn dame wat raar neerzette. Zo raar dat Bas besloot die maar eens in te gaan sluiten. Toen dat gelukt was kon hij meteen de felicitaties in ontvangst nemen.
Onder tussen stond Patrick goed op het eerste bord. Wim Eveleens stond heel matig en bij Daan en Wim Laurens kwamen er nogal wat theoriezetten op het bord. In beide gevallen was zwart goed op de hoogte van de theorie en dat leverde gelijke stellingen op.
De eerst die een halfje liet noteren was Daan. In een door zijn tegenstander goed gespeelde opening was nauwelijks voordeel te halen. Remise aanvaarden was een verstandig besluit. Dat gold ook voor Wim Laurens die zijn opening prima speelde. Zijn tegenstander haalde met wit geen voordeel maar slaagde er wel in door dan maar niets te doen de stelling helemaal in evenwicht te houden. Hier van niets iets gaan maken was niet verantwoord dus volgde een remiseaanbod dat meteen werd aangenomen.
Patrick maakt er vervolgens 5 – 1 van. Hij kwam in de partij geen moment in de problemen en op een gegeven moment overzag zijn tegenstander – moe van de door Patrick uitgeoefende druk – een venijnig schaakje.
Wim had ondertussen een kwaliteit moeten geven en kon het eindspel niet meer keepen waarna alleen Xander nog bezig was. Na een partij met wat wisselende kansen kon Xander een pion winnen. Zijn tegenstander antwoordde direct door een vrijpion naar d6 te spelen en even dacht ik dat Xander zijn hand overspeelt had maar dat bleek niet het geval. Xander had perfect ingeschat dat de pion gestopt kon worden, won nog een pion en maakte het daarna soepel af. Eindstand 6-2.