Zoals ik al eerder schreef: het beoordelen van een stelling blijft lastig. Afgelopen dinsdag dacht ik dat ik tegen Rob (van Z) toch eigenlijk best goed moest staan.
Zijn Koning had na wits 12e zet immers een mooie puntmuts van pionnen, van een koningsstelling was dus eigenlijk geen sprake meer. En die pionnen (de eerste valt natuurlijk al direct, maar dit plaatje is leuker) zijn dan ook nog eens goed aan te valen via de half-open g-lijn.
Maar het is kennelijk makkelijker om de zwaktes in de stelling van de tegenstander te zien in plaats dan die van jezelf. Zo heb ik tot zet 25 moeten wachten om eindelijk een keer (lang) te kunnen rokkeren. Stockfish rekent dan een poosje en komt tot de conclusie: 0.00
Dat ik uiteindelijk won had niet veel te maken met mijn eigen spel, maar veel meer omdat Rob vlak na de tijdcontrole rond 11 uur een stuk wegblunderde zodat zijn voorsprong van inmiddels 2 pionnen verdampte en de pionnen op g2 en g3 ook niets meer konden doen.