Officieel de laatste ronde, maar officieus de een na laatste want we mogen nog wat inhalen. Uit tegen HWP Haarlem is geen opgave qua reisafstand. Bij Martijn om de hoek en Jan kan wandelen. Iedereen behalve Menno op de fiets. Wat wil je nog meer!
Mick was verhinderd maar ik had Jan weten te strikken die met een tweede jeugd bezig is, want hij speelt niet alleen snel maar ook goed en scoort geweldig. Maar goed HWP Haarlem is een sterk team dus het zou spannend worden.
Ja hoor, Jan was het eerste klaar. Zijn tegenstander bleek de opening niet te beheersen, speelde zeer passief en liet Jan een enorm initiatief nemen. Toen hij ook nog 19.h3?? speelde in slechte stand werd hij weg geofferd en werd zelfs mat gezet (1).
Wim Laurens met zwart kwam slecht uit de opening. Wat hij niet verwachtte gebeurde toch: zijn jeugdige tegenstander wikkelde af naar een kansrijk eindspel. Waarom wit het remise aanbod na enige tijd aannam is een raadsel. Misschien keek de witspeler te veel naar de rating ipv naar zijn stand. Daar kwam WL dus goed weg (0,5).
Peter speelde met wit tegen de degelijke Max Merbis. Solide opening van zwart. Had wit een plusje of maakte zwart gelijk? Maar Peter’s 15. b4?! bleek niet nauwkeurig. Max’ 18… Pc4! was overzien en haalde alle muziek uit de stand. Even later werd het remise aanbod van wit geaccepteerd (0,5).
Maar de voorsprong werd snel genivelleerd door een verlies van Wim. Die schrijft daar zelf over: Wim stond na de opening onder druk en hij was te traag met het creëren van tegenspel. Zelf merkte hij dat elke noodzakelijke zet steeds net niet meer kon omdat zijn tegenstander alles prima voorzag en daardoor Wim steeds meer vastzette. Helaas is bij schaken zetten verplicht en dat maakte het verdedigen steeds lastiger. Een meer dan verdiende overwinning voor Wim’s tegenstander die het afmaakte met een mooi mat met behulp van de dame en twee dodelijke lopers (0).
Rob speelde met zwart aan het vierde bord tegen routinier Harry Lips. Harry had na de opening heel veel ruimte en Rob meende iets minder te staan. Desondanks bleek dat ongegrond. De zwarte stelling was zeer solide en compact. Onder omstandigheden moest wit zelfs erg uitkijken voor tactische trucs. Zo ver kwam het niet, want zetherhaling volgde en daarmee remise (0,5)
Menno kwam door fouten in de opening slecht te staan en het was een klein wonder dat er een verdediging op de been kwam die alles tegen kon houden. De tegenstander heeft het lang geprobeerd, maar uiteindelijk gingen de dames eraf, kwam een gelijke stelling op het bord en werd de 5de remise van de dag overeengekomen (0,5)
En toen was er nog één partij over. Die duurde en duurde maar en werd rond de klok van 18.45 afgerond. De zaal was leeg. Ons bord 1 wilde winnen wat er wel inzat maar er niet uit kwam. Dit is wat hij er zelf over schrijft. Martijn kwam prettig uit de opening, won een kwaliteit en kwam al snel gewonnen te staan. Meerdere aantoonbare winsten gemist – en kon op een gegeven moment zelfs een vol stuk pakken. Al moet ook gezegd worden dat mijn tegenstander het eindspel erg netjes remise heeft gehouden (0,5)
Zo werd het 4-4 met zes remises. Niet vaak meegemaakt. Nog één ronde te gaan en dan kunnen we zien waar Santpoort geëindigd is. We kunnen nu alvast stellen: boven verwachting!