Met ons jeugdteam, dat deze keer niet zo jeugdig was door het invallen van Epco, Nico, Leo en Ton, vertrokken we afgelopen donderdag ruim op tijd naar Purmerend om de strijd aan te binden met Purmerend 6.
De teamleider van Purmerend merkte voor de wedstrijd op dat wij toch wel een erg sterk team moesten hebben omdat we HWP met 6-2 hadden verslagen. HWP had immers met 8-0 van Excelsior gewonnen, terwijl onze gastheren tegen Excelsior niet verder gekomen waren dan 4-4. Na beaamd te hebben dat wij een verschrikkelijk sterk team hebben dat dit jaar voor het kampioenschap gaat, namen onze tegenstanders bibberend achter het bord plaats. We stonden in feite al met 1-0 voor, vòòr er ook maar een zet gespeeld was.
Misschien hielp dit Ton wel in zijn tweede externe partij voor onze club. Hij mishandelde de opening nogal maar zijn tegenstander vertrouwde het blijkbaar niet en profiteerde niet van de zwaktes in de stelling van Ton. Naarmate de partij vorderde kwam Ton door goed spel steeds beter te staan. Uiteindelijk accepteerde hij in het eindspel een remiseaanbod in het belang van het team.
Nathalie had ondertussen al de eerste overwinning gehaald aan bord 4. ’t Lijkt allemaal heel logisch en simpel als Nathalie schaakt en de tegenstander vond het dan ook heel logisch om op te geven toen hij twee pionnen achterstond.
Leo had ondertussen ook gewonnen. Hij was als tweede klaar maar dat kwam omdat zijn tegenstander vergat op te geven toen hij zijn dame kwijt was geraakt. Een tussenstand van 2,5-0,5.
Ondertussen had Nico tegen de sterkste tegenstander van Purmerend de grootste moeite om zijn stukken te activeren. Een koningsaanval werd Nico vlak voor de tijdcontrole te machtig.
Epco stond ondertussen gewonnen na een prima gespeelde partij (een toren voor). Hij besloot een kwaliteit terug te geven voor een makkelijk eindspel maar kwam tijdens het spelen wel in tijdnood. Na een remiseaanbod van de tegenstander in een, door nog meer cadeau gedaan materiaal, gelijke stelling volgde het overleg met de teamleider. Volgende keer doen we dat nog eens over want nu ging het niet helemaal goed. Epco dacht dat hij door moest spelen maar de tijdnood deed hem helaas de das om. Tussenstand 2,5-2,5.
De beslissing moest dus vallen aan de topborden. Gijsbert stond ongeveer gelijk na een betere stand te hebben gehad. Rob stond waarschijnlijk iets beter en Martijn stond minder. Afgesproken werd dat Gijsbert en Martijn remise mochten spelen en dat Rob voor de winst zou gaan. Gijsbert nam daarop een remise aanbod aan terwijl Martijn moest vechten voor zijn remise maar gelukkig maken ook de tegenstanders wel eens fouten. 3,5-3,5
Tenslotte slaagde Rob erin om een remiseachtig eindspel met 1 pion meer en weinig tijd toch te winnen. Uiteindelijk dus een belangrijke 4,5-3,5 overwinning. We zijn nog steeds op titelkoers.