Op weg naar de Laurierstraat om tegen de Laurierboom in Amsterdam te spelen. De laatste ronde van de KNSB competitie (officieel de 5e ronde) waar voor beide clubs niets anders op het spel stond dan de eer.
Ik was er niet al te optimistisch over: Menno die zich afmeldde en waar ik geen vervanger meer voor kon regelen, Wim en Rob beiden afwezig en ikzelf met barstende hoofdpijn had liever thuis gebleven. Het werd uiteindelijk 4-4 een uitslag die redelijk het verloop van de wedstrijd weergaf hoewel Hans zeker en WL misschien meer hadden verdiend. We zijn derde geworden en dat is een bijzondere prestatie voor een team dat continu met invallers moest werken. En die invallers hebben het niet onverdienstelijk gedaan. Drie invallers sprongen eruit: Jan Burggraaf, Dave en Stefan haalden 6 uit 6! Maar ook Ingmar en Sjoerd hebben hun bijdragen geleverd aan het succes van het 1e team. En laten we Fred Schaefer niet vergeten die ter elfder ure bereid was in te vallen.
Mike die ik twee keer heb mee laten spelen, haalde daarentegen nog geen punt. Maar we moeten kijken naar zijn ontwikkeling en zijn spelopbouw. En als we weten dat hij flink studeert aan zijn openingen dan gaat dat vast goed komen! Een jaar verder en we zien eenzelfde Mike volkomen andere partijen spelen. Dit is een goede leerschool.
We stonden dus met 1-0 achter en hadden de taak daar met zeven mensen iets aan te gaan doen.
Dave was als eerste klaar. Speelde vlijmscherp en a la Tal. Gewaagd, aanvallend, veel tactiek maar ergens niet helemaal correct. Maar dan moet je er een engine bij hebben om het te ontdekken. De spelers ontdekten dat ook niet in de post mortem dus dat zegt wel iets. Dave offerde een stuk op b5, wist de zwarte Koning te verhinderen te rokeren als compensatie. Eén foutje van zwart was genoeg voor Dave om het punt – wederom fraai tactisch!- op te eisen. Ik hoorde zijn tegenstander veel later zeggen: “Ik heb geen zet van hem zien aankomen”. Soms is dat een compliment, zoals hier (1).
Mike bouwde met zwart klassiek op, maar leek toch wat moeite te hebben toen wit Lg5 speelde. Hoe om te gaan met de penning?, zal hij zich menig keer hebben afgevraagd. De stand kostte hem in elk geval veel tijd, heel veel tijd. Dat had zijn doorwerking naar het middenspel: de druk van de klok werd voelbaar en de stand steeds lastiger en uiteindelijk onhoudbaar. Maar laten we niet vergeten dat Mike met een rating van 1400 tegen een enorm rating overwicht moest opboksen dus is de uitslag voorspelbaar maar de leercurve hopelijk steil (0).
Wim Laurens zal niet tevreden geweest zijn over het resultaat: eerst een goede stand, dan een gewonnen stand, verloren staan en dan uiteindelijk remise. Hij gaf aan dat hij zich moeilijk kon focussen maar gelukkig viel de schade mee (0,5).
Peter kreeg een scherpe variant tegen zich maar zijn tegenstander beheerste de materie onvoldoende. Eerst een niet theoretische zet en daarna nog een zwakke Damezet zorgde er voor dat wit na 16 zetten al verloren stond. Die winst is ook nooit meer in gevaar geweest hoewel die wel sneller binnen te halen was geweest (1).
Hans kwam met zwart goed uit de opening en zette wit al snel onder druk. Maar een goede stelling is soms lastig te winnen als de tegenstander niets doet. Toch kwam er in tijdnood een goede winstkans na 24. Lh3?? van wit. Helaas werd het na een slechte torenzet van zwart 12 zetten later toch remise (0,5).
Martijn kwam prettig uit de opening. Toen zijn tegenstander het middenspel te passief speelde kwam wit al snel gewonnen te staan. Martijn speelde het goed uit ondanks dat er snellere winsten inzaten (1)
Mick was het laatst klaar. Inmiddels was de stand 3-4 voor Santpoort. Zat er een overwinning aan te komen? Nee, want Mick stond al snel heel bedenkelijk. Hij pakte m.i. een vergiftigde pion op e5. Toen zwart antwoordde met …Lf6 ging Mick in de denktank en offerde pardoes een stuk op f7. Het echte vuurwerk bleef uit en de zwartspeler wist uiteindelijk zijn materiaalvoorsprong om te zetten in een punt (0).
Zo werd het dus 4-4 en kon het seizoen worden afgesloten met één matchpunt en een derde plaats. We mogen ons gaan concentreren op het volgend seizoen!