Afgelopen zaterdag heeft ons d- junioren team (spelers uit de geboortejaren 1993 en 1994) geprobeerd plaatsing af te dwingen voor de halve finales van het Nederlands kampioenschap voor clubteams.
Ons team, bestaande uit Ilias van der Lende, Miguoël Admiraal, Nina Schumacher, Wim Laurens Gravemaker en Michael Udink, dat zich overtuigend via het NHSB kampioenschap had geplaatst voor dit NK, kwam helaas een half punt te kort om zich te plaatsen voor de halve finales.
Vooraf was de verwachting dat het moeilijk zou worden om de volgende ronde te bereiken. Wij hebben een team met allemaal 1e jaars d-junioren en gezien de rating van de tegenstanders was Santpoort geen favoriet in de poule van vier teams waarvan de nummers één en twee zich zouden kwalificeren.
We begonnen echter goed in de eerste wedstrijd tegen Groningen 2. Twee overwinningen van Ilias en Wim Laurens en een nederlaag van Nina leidde tot een 2-1 tussenstand waarna Miguoël in gewonnen stelling, in het kader van het teambelang, afwikkelde naar een zekere remise. Een prima begin met een 2,5 – 1,5 overwinning.
De tweede wedstrijd werd gespeeld tegen de poulefavoriete Almelo. Dit team had gemiddeld de hoogste rating en dat bleek ook tijdens de partijen. Onze spelers vochten voor wat ze waard waren maar zowel Nina als Michael gingen eervol strijdend ten onder. Vervolgens kreeg Wim Laurens die verbeten een verloren positie verdedigde een remise aanbod dat hij niet kon, en hoefde, te weigeren. Ilias speelde ondertussen een erg spannende partij tegen de kopman Maurice Schippers van Almelo. Ilias gaf twee torens voor de dame van zijn tegenstander en dreigde op de damevleugel te promoveren. Zijn vrijpion leverde één van de twee torens op maar dat was uiteindelijk, door het prima verdedigen van zijn tegenstander, net niet genoeg voor winst in een eindspel van K+T+pion tegen K+D. Wel een prima partij. Uiteindelijk een terechte 3-1 nederlaag.
De laatste wedstrijd tegen Messemaker 1847 moest, zoals van te voren verwacht, de beslissing brengen. Deze wedstijd moest gewonnen worden. Na een 1-0 achterstand omdat Michael het niet kon bolwerken tegen zijn sterke tegenstander trok Ilias de stand gelijk. Na een niet heel goed gespeelde opening door Ilias ging zijn tegenstander flink in de fout (aan het eind van de dag gaat de vermoeidheid meespelen) en Ilias liet zich deze buitenkans niet ontnemen. Hij won een toren waarna zijn tegenstander meteen opgaf.
Wim Laurens was ondertussen op weg naar zijn tweede overwinning. Hij won de dame door deze op te sluiten, moest toen nog even secuur verdedigen om een gevaarlijke mataanval met torens en loper op te vangen, maar kon daarna eenvoudig de stand op 2-1 brengen.
De laatste partij moest dus de beslissing brengen. Miguoël speelde prima aan bord twee tegen een erg sterke tegenstander. Een pion voorsprong veranderde echter in een behoorlijk mindere stand toen de geplande aanval van Miguoël over de f-lijn trager was dan de aanval van zijn tegenstander door het centrum. Ondanks stug verdedigen was het niet meer mogelijk nog een halfje te scoren zodat wij uiteindelijk bleven steken op een eervolle 2-2.
Met het uiteindelijke resultaat van 1 overwinning, 1 nederlaag en 1 gelijkspel mogen we echter best tevreden zijn. Er was sprake van werkelijk sterke tegenstanders en we hebben veel ervaring opgedaan die we kunnen gebruiken om volgend jaar nog beter te scoren.