In de D-categorie was SC Santpoort vertegenwoordigd door Daan Haver, Bas Haver, Bastiaan Eisses en Robin Anne Gravemaker. Deze categorie speelt op drie zaterdagen per keer drie partijen met een bedenktijd van 1 uur. Sinds dit seizoen speelt het viertal in de vrijdagcompetitie hetzelfde tempo, dus daar waren ze alvast aan gewend.
Het team van Santpoort was als 17e van de 24 deelnemende teams geplaatst en trof in de 1e ronde het als 5e geplaatste VAS. Doordat de 1e bordspeler van VAS ontbrak, leken de teams op voorhand beter aan elkaar gewaagd. Robin Anne was als eerste klaar, langzaam maar zeker kwam ze achter te staan en de 0 was niet meer te voorkomen. Voor Bastiaan was het een bijzonder treffen: voor zijn verhuizing naar Velserbroek, en dus SC Santpoort, woonde hij in Amsterdam en speelde bij VAS in het team wat nu zijn tegenstander was. De strijd ging lang gelijk op, met Bastiaan licht in het voordeel. Toch ontstond er een toreneindspel wat voor Bastiaan verloren leek te zijn. In een paar cruciale seconden werden echter snel de vier torens afgeruild, waarna Bastiaan eerder kon promoveren en de partij alsnog in zijn voordeel beslissen.
Bij Bas en Daan stond er na lange tijd een remiseachtig eindspel op de borden. Daan accepteerde het remisebod van Wesley Ng, Jochem Peeters, een bekende van de NHSB GPs, sloeg het remiseaanbod van Bas af. Jochem wist het eindspel net iets secuurder te spelen, zodat na ruim anderhalf uur de match eindigde met het kleinst mogelijke verlies: 1.5-2.5
Over de 2e ronde kan ik kort zijn, dat waren de partijen namelijk ook.
De tegenstander was Dr. Max Euwe uit Enschede, een team wat als 24e en laatste geplaatst was. In een veelal te hoog tempo werden van beide kanten de zetten op het bord geslingerd. Toen de stofwolken waren opgetreden bleken we met 3-1 te hebben gewonnen, na winstpartijen van Daan, Bas en Robin Anne. Buiten regende het hard, het resterende anderhalve uur van de ronde + het half uur pauze moest opgevuld worden met doorgeefschaak.
De tegenstander in de 3e ronde was het 2e team van Groningen, met op bord 1 meervoudig Nederlands kampioen Olav Mostertman. Voor Daan was het gelukkig dat Olav deze titels haalde in de leeftijdscategorie van broer Sjoerd, door het leeftijdsverschil zou Daan toch een kans moeten hebben.
Na een kwartiertje bleek uit een rondje langs de velden dat Daan gelijk stond tegen Olav, Bas een stuk voorstond, Bastiaan 2 pionnen meer had, en Robin Anne een toren, oeps, twee torens achterstond.
De partij van Robin Anne duurde hierna niet lang meer, maar gelukkig kwam Epco al snel melden dat Daan een kwaliteit gewonnen had. Even later moest de kwaliteit weer ingeleverd worden, maar kort daarop werd met een mooie combinatie een stuk gewonnen. Gedegen werd de partij hierna afgemaakt. Tussenstand 1-1 Bastiaan had intussen een pionnetje meer en wist zo af en toe eens een stuk af te ruilen. Hierbij kwam de koning van de tegenstander ver van zijn eigen pionnen te staan, zodat toen er enkel pionnen overbleven, Bastiaan rustig de pionnen kon opruimen alvorens zelf te promoveren. Bas was intussen gestaag verder aan het spelen, wist het stuk voorsprong te behouden en voerde de partij keurig naar de winst.
De eerste speeldag werd dus besloten met 4 wedstrijdpunten en een fraaie 7e plaats in de tussenstand. Op zaterdag 13 oktober is de volgende speelronde tegen het 2e team van De Toren.
Bij de C-junioren speelde voor Santpoort Ilias van der Lende, Miguoël Admiraal, Wim Laurens Gravemaker en Menno Schaefer. Santpoort is in deze categorie als vijfde geplaatst en speelde de eerste ronde tegen De Pion. Hoewel dit team op papier (lees qua rating) vooral op de eerste drie borden behoorlijk minder sterk oogde dan ons team werd het toch een bijzonder serieuze wedstrijd. Op bord twee en drie ging kwamen Miguoël met wit en Wim Laurens met zwart beter uit de opening dan hun tegenstanders. Wim Laurens werd geholpen door een rekenfout van zijn tegenstander. Hij dacht slaan van Wim Laurens te voorkomen door een penning maar had over het hoofd gezien dat er toch kon worden geslagen en kwam al gauw een stuk achter. Miguoël had ondertussen zijn tegenstander ook al in een verloren positie gespeeld. Slaan op f7 met de loper werd mogelijk door een ongedekt zwart paard op g4 en na een uurtje spelen stonden we dan ook 2-0 voor. Menno had het ondertussen moeilijk in zijn eerste partij in een NK voor teams. Zijn opening was niet helemaal gelukt en hij moest zien af te rekenen met een vervelende penning van zijn paard door een zwarte loper op g4. Een mogelijke oplossing (Pc3 naar b1 naar d2) werd in de analyse door Miguoël gevonden maar tijdens de partij is zo’n verdediging niet gemakkelijk te vinden. De problemen werden te groot toen Menno een kwaliteit moest geven waarna zijn tegenstander er rustig 2-1 van maakte. Ilias stond ondertussen nog steeds gelijk maar we hadden de hoop dat zijn tegenstander wel ergens een mindere zet zou doen. Niets was echter minder waar en Ilias moest na zo’n uur of drie spelen berusten in remise.
Toch waren we tevreden want de eerste overwinning met 2 ½ – 1 ½ was binnen en het was ons meteen duidelijk dat het niveau van de teams dermate hoog is dat er geen makkelijke wedstrijden zijn te verwachten.
De tweede ronde werden we gekoppeld aan Minerva. Tegen dit team hadden we vorig jaar tijdens het Open NK in Mierlo met 2 ½ – 1 ½ verloren dus we gingen geconcentreerd aan de slag. Al snel bleek dat er deze wedstrijd echt geknokt moest worden voor de punten. Wim Laurens bestede veel tijd aan de opening maar hij kwam met wit niet in het voordeel terwijl zijn tegenstanden vrij snel de juiste zetten wist te vinden. Misschien wilde Wim Laurens wel te goed spelen want in het middenspel zag hij over het hoofd dat pionverlies dreigde en toen dit uiteindelijk plaatsvond besloot hij een kwaliteit te geven voor een, in zijn ogen, gevaarlijk aanval over de h-lijn. Zijn tegenstander slaagde er echter in de dreiging vrij eenvoudig te neutraliseren en toen bleek dat er onvoldoende compensatie voor de kwaliteit was, werd Wim Laurens langzaam maar zeker naar een zeldzame nederlaag op bord 3 geschoven. Daarmee werd het 1-1 want Ilias had ondertussen een prachtige overwinning op bord 1 gehaald. In een stelling met de koningen nog in het midden maar een geopend centrum negeerde Ilias de aanval van zijn tegenstander op een ongedekt paard door te kiezen voor korte rokade. Het paard kon echter niet worden genomen vanwege het feit dat de zwarte koning de aanval die zou volgen niet zou overleven. Het door zwart gekozen alternatief werkte echter ook niet. Zijn koning kwam niet meer uit het centrum weg en uiteindelijk met iets als mat in vijf in aantocht werd er opgegeven.
Menno had ondertussen gezien dat hij een pion kon winnen. Hij deed dit ook maar kwam er toen achter dat zijn dame ingesloten dreigde te raken. Lang nadenken over dit probleem hielp niet en uiteindelijk koos Menno voor de beste oplossing. Het geven van zijn dame voor een paard en een toren. Op dat moment had ik niet het idee dat hij het zou kunnen houden en aangezien Miguoël zeer gelijk stond zag het er somber voor ons uit.
Miguoël kreeg al gauw daarna een remise aanbod dat hij echter niet mocht aannemen omdat Menno nog aan het knokken was voor remise. Dat vechten voor remise door Menno leverde echter, door een prima verdediging, een uitstekend halfje op. Miguoël kon nu kijken of er nog meer dan remise inzat. Zijn tegenstander bood duidelijk zenuwachtig (zijn nagels hadden erg te lijden van de spanning) nogmaals remise aan maar gezien diens zenuwen was het de moeite waard om nog even door te spelen. In het eindspel met dame en pionnen was echter niets meer te halen. Miguoëls tegenstander maakte geen fout en dus was remise het terechte resultaat. Uiteindelijk een zwaar bevochte 2-2 uitslag wat ons na de eerste dag op de gedeelde vierde plaats brengt. Op 13 oktober spelen we tegen het ijzersterke S.V. Almelo. We zullen ons goed voorbereiden en gaan knokken voor onze 2e overwinning.