Dit was een vierpunten duel. Beide teams hadden de punten
hard nodig in de strijd om de degradatie. Santpoort 1 bleek de sterkste hetzij
met het meest minimale verschil.
Jan was het eerste klaar. Dat is geen nieuws want dat gebeurde ook in de vorige
wedstrijden. Maar nu – voor het eerst!- met een positief resultaat. Een remise
tegen routinier Evert Straat. Een oud clubgenoot van mij uit mijn vorige leven
bij Desisco Watergraafsmeer in de jaren 80. Evert vertelde dat hij het idee had
dat hij iets minder stond in de eindstand en daarom remise aanbood. (0,5 -0,5).
Vrije middag voor Jan.
Even later konden bij mij de stukken ook al weer in de doos. Ondanks veel tijd
besteed aan veel rekenwerk miste ik een essentiële zet van zwart die hem de
iets betere stand opleverde. Teleurgesteld bood ik remise aan maar mocht daar
wel blij mee zijn dat zwart het aannam. (1-1).
Ook Bas speelde snel remise. Een andere oud clubgenoot van mij – Rob Witt- was
zijn tegenstander. Wit(t) speelde heel degelijk en Bas heeft nergens kans op iets
gehad en had geen zin om ijzer met handen te breken (1,5-1,5)
De stand zag er op dat moment gunstig uit voor Santpoort. Daan en Harmen
schatte ik op winst in. Martijn leek me te gaan verliezen en Wim en Mick vond
ik onduidelijk.
Harmen won. Hoe weet ik niet precies. Wit kon op een bepaald moment de zwarte
Koningsstand ontwrichten door een Paard te slaan op h6 die Harmen met het
lelijke gh6: had moeten terug slaan. Maar stond hij minder? Feit is dat hij de
hele partij een pion voor stond en een zeer belangrijk punt voor Santpoort wist
te noteren. (2,5-1,5).
Daan was optimistisch over zijn stand en gaf mij al vroeg te kennen dat hij er
wel in geloofde. Hij had de dag tevoren ook al overtuigend gewonnen dus ik had
er alle vertrouwen in. Toch vond ik het op een bepaald moment lang niet
duidelijk. Dan even een incident: de klokken staan (voor de zoveelste keer!)
verkeerd ingesteld. Anyway, Daan mocht even later de klok weer herstellen.
Broer Bas wist fijntjes bij een hap Chinees te vermelden dat Daan in die fase
een truc had toegelaten die hem de partij had kunnen kosten. Daan had het mij
ook al eerder opgebiecht. Ik zou zeggen: minder uitgaan! Nu verliep alles weer
op rolletjes en schoof Daan het eindspel netjes uit en wist hij Santpoort op
een voorsprong van 2 punten te brengen (3,5-1,5).
We waren er bijna, maar toch was nog alles mogelijk. Invaller Mick bouwde
degelijk op maar dat gold ook voor zijn tegenstander. Geen gekke dingen en pas
in tijdnood van Mick werd het spannend. Hij offerde een pion voor initiatief.
Kreeg geen initiatief maar wist wel netjes af te wikkelen naar een eindspel met
lopers van ongelijke kleur. Weliswaar met nog steeds een pion achter maar
gemakkelijk remise te houden. Well done, Mick! (4-2).
Wim Eveleens bouwde zoals altijd rustig op met wit. Had m.i. minder dan niets
met wit uit de opening en moest hard werken om in de partij te blijven. Een
eindspel kwam op het bord, waarin zwart de iets betere kansen had. Maar door
een mooie desperado-combinatie Pd4:! wist Wim het evenwicht goed te bewaren en
werd de remise beslecht in een stand met elk een Dame en Koning. (4,5-2,5).
Daarmee was de overwinning van Santpoort een feit! Het licht kon uit, ware het
niet dat er nog iemand bezig was. Het was Martijn die moest vechten voor zijn
leven. Hij had al vroeg in de middag een stuk geofferd voor twee pionnen. Maar
het witte initiatief kwam niet van de grond en hoewel de technische klus voor
zwart nog heel wat tijd kostte, wist tegenstander GertJan van der Hoeven het
enige punt voor Caissa 2 op te eisen (4,5-3,5).
Jammer voor Martijn dat hij na zijn slechte Tata toernooi die gehate nullen nog niet achter
zich heeft kunnen laten. Maar daar gaat volgende keer verandering in komen.
Santpoort heeft daarmee twee belangrijke punten binnen gehaald ten koste van Caissa
2 die nu iets meer in de problemen is gekomen dan wij, ook omdat zij een
sterker programma hebben in de komende drie ronden dan Santpoort.