Onze derde wedstrijd tegen Caissa Eenhoorn 2 begon vooraf met een afmelding van Wim Gravemaker. Gelukkig werd Ingmar bereid gevonden om in te vallen. Maar toen Menno mij meldde dat hij Corona had, 24 uur in quarantaine moest, heb ik de gok genomen door geen invaller te zoeken en er vanuit te gaan dat iemand die gevaccineerd is, snel herstelt. Aldus geschiedde. Wel vroeg ik aan Menno om dan ook maar een punt bij elkaar te spelen. Dat hij dan ook maar.
Peter was met zwart het eerst klaar. Deze keer geen overwinning maar een remise. Had met een meer dan prettig voordeeltje uit de opening moeten komen maar door twee zwakke zetten, kwamen de witte stukken na d4! Ineens zeer gevaarlijk tot leven. Eén moment stond hij strategisch verloren wanneer wit het sterke 14.Pf3! had gevonden. Ik zag die zet tijdens de partij, en we bespraken de stand tijdens de analyse. De stand waarin we afsloten was iets van ‘en zwart ‘staat’. Nou nee, zegt de engine: zwart staat strategisch verloren. Enfin, wit liet die kans voorbij gaan en zo kwam zwart weer in de partij en toen kwam ene goed getimed remiseaanbod. Wit zou een goede zet moeten doen om wat voordeel over te houden. Maar de witspeler vond het ook mooi geweest en het remiseaanbod werd geaccepteerd (0,5 – 0,5)
Invaller Ingmar was vlak na mij klaar en schrijft het volgende over zijn partij:
In de opening wist wit zich goed te positioneren in het centrum wat de nodige druk opleverde, waardoor ik tot een paar ’trage’ zetten werd gedwongen met e6, d6 en c6. Gelukkig nam de druk daarna af, zwart(ik) rokeerde kort en wit rokeerde lang, de pionnenstorm aan beide kanten kon beginnen. Zwart leek de betere kansen te hebben, maar na het sterk oprukken van de f en g pion leek het even te keren. Na een offer Lxc3 werd de druk helaas te groot voor wit wat resulteerde in een stukverlies. Met nog 2 vrijpionnen probeerde wit door te gaan maar dat was onbegonnen werk.
(1,5 -0,5)
Hans kreeg een dubieuze openingsvariant tegen waarbij zwart ten koste van wat materiaal zo snel mogelijk met alle stukken richting de witte koning gaat. Dankzij een goede opbouw van wit had zwart geen enkele compensatie totdat Hans met Pc3 zwart de kans gaf weer terug te komen binnen remisemarges. Dit was (gelukkig) niet aan zwart besteed waarna Hans alsnog snel daarna het punt kon bijschrijven.
(2,5 – 0,5)
Mick speelde een lange en intensieve partij. Hij werd verrast in de opening door zijn tegenstander die 30 minuten deed over de eerste vijf zetten en toen opeens een onbekende zet op het bord toverde; na een onnauwkeurige afwikkeling en opzet van Mick bleef er een eindspel over met een pion meer voor zwart. Gelukkig wist zwart daar geen groot voordeel uit te halen en kreeg Mick de pion terug; na het even te proberen zat er helaas niet meer in dan remise.
(3 – 1)
Wim Laurens was duidelijk niet tevreden over zijn partij en schrijft daarover: “Dementie sloeg toe bij de 72 jaar oude WL. Gelukkig kon na een hele verzameling slechte snelle zetten de remise toch getekend worden.” Gelukkig gaat onze remise-schuiver de volgende en 4e ronde knallen. Niets aan de hand dus. Ook is er geen dementie geconstateerd maar wel van een verwarring van varianten. Daar kun je niet aan geholpen worden maar moet je zelf verhelpen. (3,5 – 1,5)
Aan het vijfde bord speelde Rob een rustige opening. Zowel wit als zwart zetten hun stukken beter neer en tot zet 16 was er nauwelijks spanning. Vanaf dan start de wedstrijd en komt Rob sterker in het middenspel eruit met een gewonnen stelling tot gevolg. Veel tactiek en rekenwerk kenmerkten de stelling. Rob’s tijd tikte langzaam weg en zag in het verre middenspel het correcte offer Lxf3! dat wit niet kon aannemen. Een zet erna volgde …Lxg2! en wits verdediging was compleet weggevaagd. Met nog enkele minuten op de 36e zet maakte Rob een blunder en een zet later een nog grotere. De zwarte dame ging verloren. Op je verjaardag krijg je cadeaus, maar Rob gaf deze helaas zelf (3,5 – 2,5)
Menno speelde niet het meest nauwkeurige potje en een zeer discutabele opening. Gelukkig had de tegenstander het ook nog nooit gezien en strafte het niet af. Na een blunder in het middenspel verloor Menno een pion en het leek voorbij. De tegenstander miste twee kansen op winst, waarna de witte koning het bord onder controle kreeg en de pion terug won. Beide spelers hadden een vrijpion, maar die van Menno was op de rand van het bord waardoor de zwarte koning verder verwijderd was van de andere pionnen. De witte koning pikte de pionnen op en na nog een laatste fout van zwart was het voorbij. (4,5 – 2,5)
Martijn besteedde veel tijd aan de opening – kwam na zet 13.de5 in het voordeel en kon ook zet 21 winnend voordeel krijgen. Aan de andere kant kon ook mijn tegenstander eenmalig winnend voordeel bereiken met 36. Da1. De stelling is grotendeels in balans geweest – al met al een terechte remise (5 -3).
Zo kwam de eindstand dus uit op 5-3. Rob heeft een vol punt cadeau gedaan, maar Wim Laurens stond zo goed als de gehele partij verloren en Menno stond lange tijd niet lekker. Anyway; de twee matchpunten zijn binnen en het zwaardere werk gaat beginnen in de 4e ronde in de uit wedstrijd tegen Caïssa 3.
Peter de Roode