We krijgen de
nummer 1 op bezoek uit ons poule die op bijna alle borden een ratingoverwicht
heeft. Maar we achten ons zelf nooit kansloos, optimisten als we zijn.
Het is 12.58 wanneer Daan aan mij vraagt waar Menno is. Ik zeg hem dat ik hem
nog niet gezien heb, maar dat hij wel zo zal komen. Ik bel hem toch maar even
op. “Wat?! Moeten we spelen?”, klinkt het aan de andere kant van de
lijn. Menno heeft het niet in zijn agenda staan! Wow! Hoe kan dat? Menno geeft
aan dat hij direct naar Santpoort komt. Het doet me denken aan de vorige
wedstrijd waarbij Menno bij het verkeerde adres stond en een half uur te laat
binnen kwam. Maar het zou nog erger worden: Menno belde even later opnieuw: de
reis naar de Velserbroek blijkt niet binnen een uur haalbaar. Zodoende starten we
met 0-1 achter voordat er nog maar 1 zet is gespeeld.
Toch is niemand uit het veld geslagen en heeft deze vroegtijdige nul geen
effect op het moraal van het team. Tegenstandster Mariska de Mie had gelukkig
een boek bij zich zodat ze toch nog wat invulling kon geven aan deze middag.
Harmen speelt een lievelingsvariant en tegenstander Danny de Ruiter weet er
duidelijk geen goed raad mee. Harmen wint na 19 (!) zetten een stuk en na 27
zetten kon het punt worden aangetekend (1-1).
Ook mijn partij zou niet lang duren. Mijn tegenstander bouwde niet erg
ambitievol op en gaf mij volop de mogelijkheid om een goede stand op te bouwen.
Er kwamen snel tactische wendingen in en toen ik mijn …Pe6!? speelde, had ik een
winnende combinatie klaar liggen. Maar toen ik mijn zet had gedaan zag ik dat
wit een goede mogelijkheid had in De4! die de boel voor wit bij elkaar zou
houden. Maar zijn Pd6:?? leidde tot een snel verlies door een combinatie die
geforceerd tot winst leidde. Ook hier een miniatuurtje in dit geval van 21
zetten (2-1).
Rob speelde heel degelijk, kreeg voordeel in de opening maar ruilde helaas de
dames, waarna de muziek uit de stand was. Wit miste nog ergens een tactische
wending waarvan het niet zeker was of het winnend was. Toen wit dat miste ging
de partij correct naar remise (2,5 – 1,5).
Bas speelde tegen Frank van Tellingen, beide spelers hadden nog 100%. Een zeer
scherpe theoretische variant kwam op het bord en guess what: Bas had dat
hoofdstuk nog niet bestudeerd! Holy Rockemoly! De opening verliep dus niet goed
en dat is een understatement. Maar Bas bleef op de been omdat zijn tegenstander
naliet de bijna doodklap uit te delen. Bas wist te ontsnappen naar een
Toreneindspel. Dat stond gelijk, maar daarin gebeurde toch nog het een en ander:
Bas maakte een fout en Frank profiteerde niet, hij speelde erg snel, en zo werd
deze partij uiteindelijk remise. Weg 100% voor beiden! (3 – 2).
Hans kwam gezond uit de opening en hield dat vast tot in het middenspel. Toen
hij echter Dd5? speelde, profiteerde zijn geroutineerde tegenstandster door de
dames te ruilen en met het winnende …e4! op de proppen te komen die de
nederlaag van Hans zou inluiden (3 -3 ).
Daan speelde met zwart tegen IM Yong Hoon de Rover. Zwart kon al snel
profiteren van een vingerfout (?) in de opening. Daan merkte het op het maar
zag toch naar eigen zeggen spoken en liet de opgelegde kans op groot voordeel aan
zich voorbij gaan. Maar zijn …d5!! gaf blijk van een diep inzicht voor
activiteit van de stukken. Alle zwarte stukken kregen mooie velden en de druk
op de witte stand was enorm. Het resulteerde in stukwinst voor Daan, wit had zeker
compensatie, niet voldoende maar het was lastig. Maar Yong Hoon blunderde en Daan
kon een belangrijk punt laten aantekenen (4 – 3).
Als laatste was Martijn over. Hij speelde met wit, deed lang over zijn zetten, maar
ze waren van goede kwaliteit. Kwam goed uit de opening maar de klok zal
ongetwijfeld een rol hebben gespeeld. Een goede stand werd uiteindelijk een
minder goede stand en zijn tegenstander heeft het daarna prima uitgespeeld, Martijn
heeft het nog lang geprobeerd maar moest uiteindelijk in het onvermijdelijk
berusten (4 – 4).
Een resultaat waar we zeer tevreden mee waren!
Peter de Roode