Afgelopen zaterdag mocht Santpoort 1 thuis aantreden tegen Ivoren Toren 1. Tegelijkertijd speelde ook Santpoort 2 speelde thuis tegen Wijker Toren 2.
De start was wat chaotisch doordat we wat later de volledige zaal voor ons zelf hadden dan we dachten. Hierbij kwam nog dat de klokken niet goed stonden en er zowel spelers van ons team, de tegenstanders en de scheidsrechter last hadden van flinke verkeershinder. Doordat we niet strak om 1 uur startten, waren Patrick en Wim gelukkig nog op tijd voor het begin van de wedstrijd. Drie borden van de tegenstanders moesten helaas met een tijdsachterstand beginnen doordat ze een klein half uur na het begin van de wedstrijd het strijdtoneel pas konden betreden.
Na zo'n twee uur spelen maakte ondergetekende eens een rondje langs de borden. Op bord een speelde Peter en haalde twee openingsvarianten door elkaar, waardoor hij na de opening al snel verloren stond. Harmen op bord twee stond er goed voor, had zijn stukken actiever neergezet dan zijn tegenstander. Daan had met zwart een redelijk gelijke stelling, maar zijn tegenstander had wel een open a-lijn tot zijn beschikking waardoor ik toch liever achter de witte stukken had gezeten. Zelf speelde ik op bord vier en had ik in de opening redelijk wat tijd gespendeerd zoekende naar een plan. Ik besloot een paard op d5 te plaatsen die geslagen moest worden, wat op twee manieren kon. Hier koos mijn tegenstander echter de ruil die leidde tot een wat passieve stelling. De partij van Martijn heb ik niet goed kunnen beoordelen aangezien ik de voor mij onbekende structuur niet snel kon taxeren. Het was naar eigen zeggen solide. Wim-Laurens had iets meer activiteit dan zijn tegenstander en twee pionnen op c4 en d4 die (dacht ik) zowel sterk als zwak zouden kunnen worden, dus dat beloofde nog een interessante partij te worden. De stelling van Patrick was helaas niet om over naar huis te schrijven. Een sterke vrijpion en de actieve witte stukken leken de hele zwarte stelling in de greep te houden. Wim stond optisch wat prettiger, maar de tegenstander had erg weinig zwaktes in zijn stelling maar had wel een tijdsachterstand doordat hij in de vertraagde auto zat.
Het beloofde een spannende strijd te worden met deze evenwichtige tussenstand. Ik was als eerste klaar doordat de zwarte stelling al passief was en ook lastig te hanteren bleek, terwijl de witte zetten zichzelf aandrongen. Ik kreeg een sterke vrijpion op c6, kon twee pionnetjes buitmaken en met een tactisch mat-achter-de-paaltjes-trucje promotie afdwingen, waardoor mijn tegenstander zich genoodzaakt zag om op te geven. Bij Peter waren de dames van het bord gekomen, waardoor het grootste gevaar verdwenen leek, maar er was nog wel een pion achterstand. Harmen kon met behulp van een vervelende penning zijn tegenstander opzadelen met een dubbelpion op e6 en e5, die tegelijkertijd zijn tegenstanders stukken in de weg stonden als dat ze zwak waren. Bij Daan was de stelling wat meer opengebroken, maar leek nog redelijk in evenwicht. Martijn speelde remise na een partij die volgens mij niet erg uit evenwicht is geweest. Wim-Laurens kon zijn pionnen opspelen en kreeg zo ook een vrijpion op c6 die de zwarte stukken weinig ruimte tot manoeuvreren gaf. Patrick bracht in zeer slechte stelling een mooi torenoffer in de stelling waarmee hij, na een stille zet, eeuwig schaak kon geven. Dit uit de weg gaan zou materiaal kosten, waardoor zijn tegenstander hier teleurgesteld in moest berusten. Een flinke meevaller, proficiat Patrick! Bij Wim stond nog steeds een stelling op het bord die wat makkelijker leek te zijn voor wit, maar waarin het erg lastig was om door de zwarte stelling heen te breken. De bordstelling maakte weinig uit doordat zijn tegenstander pardoes de tijdslimiet had overschreden, waardoor een punt kon worden bijgetekend.
Terwijl ik met mijn tegenstander aan het analyseren was kwamen vlak na elkaar Peter en Harmen de kantine binnen. Peter had na zeer actief verdedigen een stelling op het bord gekregen met wat pionnen achterstand, maar een aankomende wedren op twee verschillende flanken met nog wat lichte stukken op het bord. In de analyse waren we van mening dat in deze stelling remise ook het juiste resultaat was en was dus ook een flinke meevaller na zo'n verschrikkelijke opening. Harmen had een van de dubbelpionnen buitgemaakt en door zijn pion op te spelen tot a6 flinke zwaktes in het zwarte kamp veroorzaakt die niet meer te repareren bleken. Een zeer nette pot. Wim-Laurens kon door zijn pion op c6 met zijn toren infiltreren op d7. Hierdoor verloor zwart pionnen rondom zijn koning of moest hij een torenruil op d7 toelaten waardoor de sterke pion op c6 een extreem sterke pion op d7 zou worden. Beide keuzes zouden een hopeloze stelling opleveren, waardoor Wim-Laurens na de opgave van zijn tegenstander ook een punt kon bijschrijven.
Alle witspelers hadden nu gewonnen en alle zwartspelers remise. Met een tussenstand van 5.5-1.5 was Daan als enige nog bezig. Rondom de veertigste zet moet er iets fout zijn gegaan. Toen ik bij zijn bord kwam, zag ik een eindspel met 2 tegen 1 pion op de damevleugel en 2 tegen 3 pionnen op de koningsvleugel. De pionnen van de tegenstander waren echter al dichter bij promotie en Daans zwartveldige loper kon niets uitrichten tegen de witte pionnen op g2 en h3. Hij redde het niet om remise te maken, waardoor de eindstand op 5.5-2.5 kwam. Een, naar mijn idee, terechte overwinning met een sterk vierde uur, waarin er slechte stellingen richting de remise gingen en goede stellingen gewonnen werden.
Na wat steken te hebben laten vallen in de vorige wedstrijd (4-4) zijn we weer op de goede weg en hopen ons te gaan mengen in de strijd om promotie. 5 November hopen we deze lijn voort te zetten, wanneer we uit spelen tegen Paul Keres 2.