Santpoort 1 – Kennemer Combinatie 5

Veel spannender dan de wedstrijd zelf was de vraag of er sneeuw vandaag zou komen. En of de wedstrijd wel door zou gaan. Gelukkig waren onze tegenstanders er allemaal en konden we starten. Wij hadden helaas een zieke, Rob Lathouwers die vervangen werd door Nathalie van der Lende.

Ik schaak al een aardig tijdje maar kan me niet snel herinneren dat voordat ik mijn koffie haalde er iemand in zeven zetten een patij wist te beëindigen. En nog erger: na slechts 15 minuten.

Rond de klok van 12.20 (we begonnen vijf minuten te laat) kon ons eerste punt genoteerd worden. Wim Eveleens kon zomaar door d4-d5 te gaan spelen een stuk winnen, zijn tegenstander zag het en gaf direct op. Sportief want om op dit niveau door lopen klungelen met een stuk achter gaat ook nergens over. Wim kon daardoor gelukkig op tijd na huis en hoefde niet verder de weerberichten te volgen (1-0).  

Redelijk snel won ook Wim Laurens. Hij kwam goed uit de opening, speelde actief en toen zijn tegenstander een uitstapje ging maken met zijn Dame naar de witte damevleugel, werd deze prompt ingesloten. Ik weet niet of WL al verkering heeft, maar dit is nu al de tweede dame die hij in vijf bondswedstrijden weet te verschalken! (2-0)

Mijn partij was nogal rechtlijnig. Mijn tegenstander kende onvoldoende de finesses van de opening. Heeft nergens een acceptabele stand gehad en werd kansloos van het bord geschoven. Een wit-remise-aanbod kon daarom resoluut van de hand worden gedaaan. (3-0).

Martijn leek met groot voordeel uit de opening te komen, maar zijn Pc3 leek iedereen niet even nauwkeurig. Toch heeft zwart –volgens eigen zeggen van Martijn- nergens gelijk gestaan. Hoe hij heeft gewonnen is mij niet bekend maar het was toch redelijk snel. (4-0).

En wie ook snel won, was Piet met zwart. Dat kon ook niet anders met zo’n opbouw van zijn tegenstander. Wit bouwde op of als een dwaas die alle schaaklogica negeert -of niet kent-  of als een geniale Morozevich die bewijst dat een flankaanval wel degelijk kan met een open centrum. Tim Roozink en Morozevich blijken achteraf gezien niet zo veel met elkaar gemeen te hebben. Weinig genialiteit was er te constateren in de witte opbouw. Integendeel: sommige standen deden heel zeer aan de ogen van menig schaakliefhebber (5-0). Ook Piet kon naar huis om zich voor te bereiden voor zijn wedstrijd in Duitsland.

Ilias kreeg goed tegenstand. Zijn tegenstander speelde een soort betonschaak waar Ilias een klein voordeeltje aan over hield. Maar dat is in zijn handen soms voldoende. Toch had ik niet het idee dat het een partij uit een stuk was. Over en weer werden er m.i. wat onnauwkeurigheden gemaakt en moet zwart ergens een kans gemist hebben op remise. Zoals het ging werd zwart langzaam in het eindspel weggeschoven. (6-0).

Helaas heeft onze invalster Nathalie het niet kunnen redden. Misschien had ze haar dag niet, of was het niet haar lievelingsopening. Feit was dat ze in een zeer passieve stand terecht kwam en er ook nooit uitkwam. Jammer, maar sterker worden betekent gewoon ervaring opdoen tegen goede tegenstanders. En ik vond deze tegenstander  goed spelen. Goede openingsbeheersing, goede techniek en verzorgd positioneel spel (6-1).

Ik had de hoop dat Xander een nieuw voornemen zou hebben voor 2010: sneller winnen. Mooi niet dus. Hij schept er behagen in om zijn tegenstander lang te laten lijden. Dit lijden werd onttrokken aan het oog van menig Santpoort speler, maar ik kan melden dat hij deze fase (Dames en ongelijke Lopers) weer erg sterk speelde en zijn kansen goed waarnam. Het punt kon genoteerd worden, de klok gaf 17.15 aan (7-1).

Peter de Roode