Voor Santpoort stond er niet zoveel meer op het spel deze wedstrijd anders dan de individuele scores wat op te krikken. Voor onze tegenstanders ging het nog wel ergens om: zij vochten tegen degradatie. Navraag leerde me dat KTV minimaal twee bordpunten nodig had om bij een verlies of gelijkspel van KC5 degradatie te kunnen ontlopen. Wat dat betreft heeft KTV tegen ons gekregen wat ze wilde hebben, maar ook niet meer. Helaas voor hen zijn ze toch gedegradeerd omdat KC5 hun wedstrijd won tegen De Eenhoorn, die daarmee de tweede degradant werd.
Een team in doodsnood kan rare dingen doen, en zo besloot KTV om zijn opstelling volledig om te gooien. Zeker niet onsportief omdat er nog iets te behalen viel voor onze tegenstanders. Ik vermoed dat ze met deze opstelling het maximale hebben binnen gehaald en dat hun tactiek gewerkt heeft.
Santpoort verscheen met twee invallers aan de start: Stefan en Nathalie vervingen Piet en Rob.
Opmerkelijk daarom dat Stefan als eerste klaar was en won van Karreman die normaal aan bord 2 speelt. Stefan is dit jaar enorm vooruit gegaan en zijn mei-rating gaat nu naar 2000 en voelt zich als een vis in het water in scherpe standen. Zijn tegenstander heeft het geweten. Toen deze teveel pionzetten deed met zwart: h5 en a6 werd hij met het fraaie e5-e6 weg gecombineerd. Toen zwart opgaf was zijn stelling een ruïne (1-0).
Het was vervolgens Ilias die in rap tempo zijn tegenstander naar de slachtbank bracht. Deze kende de finesses van de opening onvoldoende. En dat was aan zijn stelling te zien. Na zo’n 15 zetten stond wit positioneel verloren en toen onze gymnasium eindexamenkandidaat begon te combineren –of was het blunderen van wit- was het snel gebeurd (2-0).
Martijn zijn tegenstander bouwde aanvankelijk degelijk op. Maar een aantal passieve zetten verraadden het te grote krachtsverschil in rating. Zwart nam het initiatief, wit verloor een kwaliteit en voordat hij mat ging gaf hij op (3-0).
Ook ik speelde tegen een tegenstander die enkele honderden rating punten minder had. Hoewel hij juist geen grote fouten maakte, waren het juist drie kleine onnauwkeurigheden die hem de partij kostte. Het resterende dame-eindspel was een formaliteit en kende geen enkel probleem voor wit (4-0).
Nathalie kreeg een favoriete opening op het bord, maar dat deed dat m.i. niet nauwkeurig genoeg. Waar het precies mis weet ik niet. Gebrek aan spelritme zal zeker een rol hebben gespeeld. Het stukoffer dat ze bracht kon zwart niet in verlegenheid brengen en zo kon KTV zijn eerste punt laten bijschrijven (4-1).
Wim Eveleens wordt (is?) onze Ulf Andersson. Met minimale middelen weet hij zijn tegenstander tot overgave te dwingen. Een a-lijn was voldoende om zwart in het verre eindspel te verschalken. Een fraaie positionele partij van Wim (5-1).
De partij van Wim Laurens kende een aantal merkwaardige momenten. D.w.z. stellingswisselingen waar eerst de een dan de ander weer goed staat. Dat is een patroon dat bij Wim Laurens vaker voorkwam maar waar hij even zo vaak aan het langste eind trok. Zo ook deze keer. Wit stond lange tijd een pion voor en had ook de betere stelling. Toen Wim Laurens’ tegenstander een simpele fout maakte en zwart’s centrum alleen maar verstrekte, had zwart alle troeven in handen: het centrum, een sterke loper en kansen op Koningsaanval. De technische fase werd bekwaam uit geschoven (6-1).
Xander kreeg aan bord 5 KTV’s sterkste speler die ongeveer evenveel rating als Xander heeft. Xander kwam m.i. redelijk uit de opening met zwart maar toen hij volgens eigen zeggen f5 speelde stortte de zwarte stelling als het ware in. Xander vocht nog als een leeuw maar de witte overwinning kwam nergens in gevaar (6-2).
Het externe seizoen zit op. Op de bekerwedstrijden na mogen we ons gaan voorbereiden op de derde klasse. Dit keer hebben we geen steken laten vallen zoals vorig jaar. We hebben 59,5 bordpunten verzameld over 9 wedstrijden hetgeen neerkomt op een gemiddelde van ruim 6,5 bordpunt per wedstrijd. Niet onlogisch dat dit een record is!
Peter de Roode