Santpoort 1 verloor afgelopen zaterdag (24 november) met grote cijfers van Messemaker. Toch was het spannender dan de uitslag doet vermoeden.
De partij van Bas
vervlakte na verrast te zijn in de opening vrij snel. Wat onnauwkeurigheden van
wit zorgden ervoor dat zwart in een eindspel terecht kwam waar alleen hij wat
kon gaan proberen en wit nauwkeurig moest gaan spelen. Dit gebeurde niet,
althans de partij was gelijk over omdat zwart hier meteen remise aanbood en het
eerste halfje van het team al na 21 zetten bijgeschreven kon worden. (0,5-,05)
Mick Mulder: Na in een theoretische stand (tabiya)
terecht te zijn gekomen binnen een paar minuten, wist mijn tegenstander niet
precies wat hij moest zetten vanaf die stand
en al snel stond ik ietsjes lekkerder. Helaas miste ik dat een stuk bleef
hangen aan het einde van een variant en won ik geen kwaliteit maar verloor ik
een kleine kwaliteit. Met de stand die er daardoor op het bord kwam was het
meteen uit omdat mijn torens niet binnen konden komen. Helaas maakte mijn
tegenstander verder geen fouten, speelde hij het secuur uit zonder mij iets toe
te staan, sprong zijn paard het hele bord over, en was het rond de
tijdscontrole over. (0,5-1,5)
Peter de Roode: Ingewikkelde opening waar ik veel tijd aan besteedde,
net zoals mijn tegenstander. Maar het bleek lange tijd allemaal theorie. Waar
hij afweek bleek het al bijna de verliezende zet.
Zwart wordt langzaam overspeeld, ik win een pion en dan… Wil er nog een
winnen, win die ook maar vergeet even dat de zwarte Toren vreselijk de witte
stand in kwam. Nog erger (of niet?): de eindstand is zelfs zeer slecht voor
mij. (1-2
Martijn de Roode. Ik kende de opening (zoals
gewoonlijk) niet, spendeerde veel tijd en maakte op de 17e een enorme fout.
Gezegd moet worden dat het een lastig speelbare stand was voor zwart. De
computer vind het tot de blunder nog gelijk staan maar optisch lijkt wit beter
te staan. De plannen voor wit waren op dat moment in ieder geval stuken
duidelijker. Na de fout kom ik 2 dubbelpionnen achter. Doordat het
dubbelpionnen zijn is het lastig om er doorheen te komen. Mijn tegenstander kan
het juiste plan niet vinden en ik besluit om in de tijdnoodfase remise aan te
bieden. Om dat moment is al het voordeel voor wit al verdwenen en is de stand
in evenwicht. Wit 2 pionnen meer en zwart activiteit. Remise. (1,5-2,5)
Wim Laurens: Ingewikkelde stand in de opening, wit leek niet
helemaal goed op te bouwen maar het werd behoorlijk explosief. Wit besteedde
veel aan de opening en middenspel en kwam later onder behoorlijk tijdsdruk. In
tijdnood uiteindelijk ten onder. (1,5-3,5)
Harmen Jonkman: Het evenwicht werd
nooit echt verbroken ondanks plaagstootjes van beide zijden. In het verre
eindspel twijfelde ik nog over een alles of niets poging met de paard
opstellingen Ph6 en Pf6 om zodoende pion g4 op te halen, of met een ingenieuze
manoeuvre pion a5 te veroveren. Misschien had ik dat kunnen proberen want in de
analyse na afloop kreeg zwart steeds het betere spel. De computer ontnuchtert
snel en maakt het binnen drie zetten remise. (2-4)
Op dit moment
moesten de twee overgebleven borden, winnen om een gelijkspel uit de wacht te
slepen. 2-2 behoorde tot de mogelijkheden gelet op de stand van de borden. Maar
het liep anders.
Daan
Haver: De
opening was interessant en heel scherp. Ik herinner mij dat het aannemen van de
c4-pion in het Engels als gevaarlijk en correct te boek staat. De opbouw was in
principe goed, maar ik moet langer vasthouden aan de pion. Dan moet mijn
tegenstander met wit veel activiteit teruggeven om de pion te pakken en komt
het op een gelijkwaardige stelling neer. Na een foutje van wit kom ik terug in
de wedstrijd en in mijn tijdnood weet ik de stelling zelfs om te buigen tot een
gewonnen dubbel toreneindspel. Doordat ik net niet handig genoeg speelde, komt
het uit op eindspel met twee torens tegen en toren en drie (verbonden) pionnen.
Het was prima te keepen, maar ik deed het niet handig en verloor. (2-5)
Rob de Roode
speelde tegen Ben van Geffen een goede partij. Na een van beide kanten snel
gespeelde opening, speelde z'n tegenstander het dubieuze b5?, waarna Rob tot
een positioneel gewonnen stand kwam. Op het moment dat hij met pion c4 een
aanval had kunnen forceren, besloot hijstukken te ruilen en druk over de a-lijn
te genereren. Dat was niet het sterkste plan, maar kwam uiteindelijk wel een
pion voor te staan. Deze kon helaas niet verzilverd worden in het eindspel.
Ondanks het winnende plan niet gevonden werd, moest hij doorspelen omdat het
nog 4-4 kon worden. Toen Daan helaas z'n goed ogende stelling verloor en Rob
zelf echt geen doorgang zag, leidde dat tot zetherhaling en dus remise. (2,5-5,5)