Het nieuwe seizoen is weer begonnen na een klein half jaar geen competitiewedstrijd gespeeld te hebben. Altijd weer inkomen. Santpoort mocht aantreden tegen het sterke -vorig jaar gedegradeerde VAS 2 – met routiniers als Pim Ghijsen, Aran Köhler en Joris van Vuure. Wij misten Rob maar hadden een goede vervanger in de persoon van Ingmar. In mijn inleidend praatje merkte ik op dat ik tegen de helft van dit team had gespeeld en memoreerde mijn partij uit een OHRA toernooi tegen Pim Ghijsen. Ik had zijn witte Koning helemaal naar h4 weten te krijgen en mijn laatste zet was ….Dg4: mat. Maar Ghijsen sloeg mijn Dame eraf. In plaats van een punt een keiharde nul. Of deze anekdote het spel van Menno heeft beïnvloed weet ik niet maar ook hij meende een mat te zien dat er niet was.
Het werd mij na een paar uur spelen duidelijk dat we deze wedstrijd zouden verliezen als alles regelmatig zou verlopen. Teveel spelers hadden problemen in de opening, zij kenden die niet goed en/of besteedden teveel tijd.
Menno en Sereyo waren voorbeelden van slecht uit de opening komen maar vochten goed terug. Menno tot een acceptabele stand Sereyo zelfs tot een gewonnen stand. Maar het liep anders en uiteindelijk verloren we met 3-5.
Inderdaad 4-4 had er ingezeten en met heel veel geluk zelfs een kleine overwinning maar dat zou volkomen geflatteerd zijn geweest. Goed, de wake up call is gegeven; er wachten nog veel sterke teams dus iedereen weet wat hem te doen staat. Laten we de spelers zelf aan het woord over hun partij.
Martijn die als eerste klaar was, schrijft het volgende over zijn partij:: mijn tegenstander speelde de opening vrij passief. Echter resulteerde het niet in een voordeeltje voor mij. Tot en met zet 18 was de stand 0.00. Op zet 19 maakte mijn tegenstander de eerste echte fout en daarna ging het snel bergafwaarts. Een aantal onnauwkeurige zetten van zwart en op zet 23 was de stand verloren. Op zet 25 mis ik een gemakkelijke winst – door Tf6 te spelen gevolgd door Dg4 en Pd6. Uiteraard zat ik de hele tijd naar deze wending te kijken maar toch gemist. Op zet 27 maakte mijn tegenstander (in verloren stand) in tijdnood de beslissende fout wat direct de partij kostte (1-0).
Hans speelde zijn opening niet goed en creëerde een zwakte in zijn eigen stelling waar zwart de complete partij op kon drukken. Uiteindelijk waren er wisselende kansen en veel foute zetten aan beide kanten maar trok zwart toch aan het langste eind.
Sereyo schrijft het volgende: Na een slechte opening (met pionverlies) kreeg ik wat tegenspel doordat mijn stukken actiever kwamen te staan. Op een gegeven moment werden mijn torens zo actief dat mijn tegenstander (onder tijdsdruk) twee pionnen moest geven om in de wedstrijd te blijven. Een remiseaanbod rond de tijdcontrole wees ik af, en uiteindelijk kwam ik in een gewonnen eindspel terecht, maar door een rekenfout blunderde ik de partij uiteindelijk nog weg (0-1).
Jelle speelde met de witte stukken een rustige partij waar zijn stukken langzaam op mooie velden werden gezet. Na het afruilen van een paar pionnen en stukken hield Jelle een sterk loperpaar over dat zwart niet kon bestrijden zonder andere zwaktes te maken in zijn stelling. Deze zwaktes werden zwart uiteindelijk te veel waardoor de lopers en de dame samen daarna snel mat konden geven (1-0).
Dave maakte een foutje in de opening en wist dit niet meer recht te zetten. Zijn tegenstander speelde het sterk en wist een pion voorsprong te behouden. Vervolgens werden er stukken afgeruild en om niet naar een kansloos eindspel af te wikkelen offerde Dave twee torens in de hoop om nog kansen te creëren. Zijn tegenstander leek het even lastig te hebben maar zodra de 40 zetten waren bereikt voor en het extra halfuur tijd erbij kwam, viel de stress weg en werd de winst al snel gevonden (0-1).
Menno schrijft het volgende: Ik speelde de opening zeer onnauwkeurig. Een heel zwakke d-pion was het gevolg. Als wit hierop zou bouwen zou mijn stelling snel in elkaar storten. Echter deed de tegenstander dit niet en ruilde zeer voordelig voor mij af waarna ik een prima stelling met veel kansen op het bord kreeg. Jammer dat ik precies dit moment uitkoos om een stuk te offeren voor mat in 4 wat geen mat in 4 was. Nog 5 zetten later konden de stukken terug in de doos en stond een nul op het bord. (0-1)
Ingmar speelde met de zwarte stukken tegen Aran Köhler. Wit kwam beter uit de opening zeker nadat Ingmar een variant op het bord koos die hem niet helemaal ligt. Daar wist zijn tegenstander in eerste instantie niet van te profiteren, maar toen de pionnenstorm kwam van wit kreeg Ingmar het erg lastig en moest een stuk voor 3 pionnen geven. Helaas waren deze pionnen niet verbonden en stortte zijn stelling snel in, in de tijdnoodfase probeerde hij nog via een trucje er wat van te maken, maar dit bleek al gauw niet mogelijk te zijn, punt voor VAS. (0-1)
Peter mocht opnieuw het licht uit doen zoals ook een paar keer in het vorig seizoen. De klok wees 18.00 uur aan toen de partij beëindigd werd. Wel met een punt, dat dan weer wel. Mijn tegenstander speelde goed, speelde langzaam en maakte nauwelijks fouten. Hij haalde de eerste tijdcontrole maar de tweede tijdcontrole zorgde voor extra druk. Daar ging het mis. Daar waar de remise nog aanwezig was kwam hij met een overmoedige zet 47.e6?! . Ik zag de weerlegging en dacht gewonnen te staan, net zoals mijn tegenstander die in wanhoop een stuk offerde maar de nul niet kon ontwijken. Maar de engine gaf een zeer fraaie remise aan. Dat was voor gewone stervelingen niet meer te vinden en al helemaal niet met zo weinig tijd. (1-0)