Afgelopen zaterdag 15 december speelde Santpoort 1 uit
tegen Landau. Een spannende wedstrijd die goed begon en gedurende de middag
slecht uit leek te pakken, werd toch tot een goed einde gebracht. Er werd met
3,5-4,5 gewonnen.
Triiiiiiing! Martijn belt: “Rob, kom je als eerst langs
mijn huis?” Ik: “Hoezo?” Martijn: “Nou, dan heb ik lekker veel beenruimte. Het
is ruim twee uur rijden. Man, we gaan zelfs langs Antwerpen voordat we in Axel
aankomen om tegen Landau te spelen.”
Tuutuuuuuut. Het is kwart over tien ’s ochtends voordat
ik bij Martijn thuis aankom. Hij komt naar beneden gerend en stapt zoals
gevraagd voor in de auto. “Rij maar naar die lange Hans, nu kan het.” Eenmaal bij
Hans thuis aangekomen, stapte hij in en vroeg met enige verbazing: “Ik dacht
dat je als eerst langs mij zou gaan?” “Tsja, het loopt even anders”, zei ik.
Martijn had moeite z’n lach voor zich te houden. Gelukkig hebben we altijd nog
lekkere muziek om de lange rit te doorstaan.
Aangekomen in Axel werden we door S. Landau gastvrij
ontvangen en kon de wedstrijd beginnen. Als eerste klaar was invaller Menno. Z’n
tegenstander dacht een pion te winnen en besloot met een paard van f3 een pion
te winnen op e5 die meerdere keren gedekt stond. De truc was gebaseerd op het
winnen van een zwarte loper op h5 die door wits eigen loper op e2 stond aangevallen. Alleen
de truc klopt niet, helemaal niet. Menno pakte het paard op e5 en dekte daarmee
de loper op h5. Een vol stuk gewonnen net na de opening. 0-1
Enkele minuten later viel het tweede punt. Harmen
verwisselde in de opening een aantal zetten, waardoor de openingsvoorbereiding
van z’n tegenstander was verstoord. Snel daarop won hij een pion en kwam de
zwarte koning in gevaar doordat het ontbreken van de korte rokade. Met een
stukoffer liet Harmen z’n klasse als GM zien en kon z’n vrijpion op a7 het
verschil maken. 0-2
Zelf speelde ondergetekende een matige wedstrijd aan het
vijfde bord. De opening werd snel gespeeld maar zodra er geschaakt kon worden,
koste het tijd een goed plan te vinden. Meerdere malen Pd2-b3 gelaten. De
stukken bleven wat passief opgesteld. Desondanks een grote kans gemist op
winnend voordeel. Juist op het moment waar ik Pf3-h4 speel en verliezend is,
was Pf3-g1 winnend geweest. Liet het paard net op h4 los en verstelde mijzelf
waarom ik het niet naar g1 speelde. De activiteit van de zwarte stukken werd
mij uiteindelijk fataal. 1-2
Naast mij zat Hans. De gehele partij had hij het moeilijk
met zwart. Verbruikte veel tijd om na de opening het plan te vinden in het
middenspel. Z’n tegenstander won één pion en wat later een tweede. Hoewel de
tweede pion beter niet geslagen kon worden en Hans kansen kreeg. Het plan om
dames te ruilen en een beter eindspel (actieve torens) over te houden, werd
niet door Hans opgepikt. In tegenstelling hield hij bewust de dames op het bord
wat na Txe4 tot een compleet verloren stand leidde. De handen konden al bijna
geschud worden, maar Hans bleef jagen op kansen. De enige drie overgebleven
stukken: toren, loper en paard vormden een geweldig trio waarbij Hans op de
koning joeg. Met een blunder van z’n tegenstander kon uiteindelijk mat
voorkomen worden door eeuwig schaak. Een zeer welkom en onverwacht halfje!
1,5-2,5
Als je goed in de auto kunt zitten wegens genoeg beenruimte,
verwacht je goed spel. Martijn speelde weer een ‘random’ opening en kwam er
redelijk uit. In het middenspel werd al snel een pion gewonnen. Normaliter in
handen van m’n positioneel spelende broer een gedane zaak. Maar het liep iets
anders. Na b4?? Speelde Martijn niet voor de winst maar om verlies te voorkomen.
Z’n tegenstander ging er goed voor zitten en bereidde de opmars van de
damevleugel pionnen voor. Een stuk moest geofferd worden om promotie te
voorkomen. Met een toren en drie pionnen kon Martijn het niet remise houden
tegen een toren, loper en twee pionnen. 2,5-2,5
De tweede invaller Jelle speelde een moeilijke partij. Z’n
tegenstander kwam goed uit de opening en wist een prettige voordeeltje tot in
het eindspel om te zetten met een pion voorsprong. Jelle verdedigde voluit en won
een pion terug. In het resterende toreneindspel had hij drie pionnen op de
damevleugel en z’n tegenstander twee en een vrijpion op de h-lijn van de
koningsvleugel. Het zag er niet goed uit, maar Jelle wist toch de remise naar
zich toe te trekken. 3-3
Het was loeispannend. Peter stond verloren en ook Bas was
onduidelijk. Bas stond al vroeg in de partij prettig, maar wist zich geen raad
met de stelling. Verbruikte veel tijd en kwam in een tactisch gevecht terecht
waarbij hij een kwaliteit leek te verliezen. Dit kon met een venijnige
tegentruc worden vermeden en was het slechts een kleine kwaliteit. Bas met een
toren en drie pionnen tegen een paard, loper en twee pionnen. Na twee remises
afgeslagen te hebben, bleef hij doorspelen afhankelijk van het resultaat op het
bord van Peter.
Dat was spannend. Peter had een betere stelling met zwart
en dacht even snel een zet te spelen: Ta8?? Z’n tegenstander speelde met weinig
tijd het voor de hand liggende pion e4-e5 en dreigde ermee een pionvork met
torenwinst of kwaliteitswinst met een loper op g2 die kijkt naar Ta8. Peter
speelde met een verloren stelling verder maar rook kansen bij zwak spel van z’n
tegenstander. Langzaam werden de zwarte d- en e- vrijpionnen opgespeeld en wit
had het lastig deze tegen te houden. Wits b- vrijpion was door Peter onder
controle en niet veel later was het diezelfde h1-a8 diagonaal die het verschil
maakte. Nadat een schaakje op de eerste rij met een toren werd gegeven en wits
koning naar h2 ging, gaf Peter met Th1 mat! De loper ondersteunde de toren. 3-4
Dit maal was het Bas die remise aanbood en geaccepteerd
werd. Het was een lange en moeizame wedstrijd die er slecht voor ons uit zag. Met
doorzettingsvermogen, kansen zien en een portie geluk werd er toch gewonnen.
Dat was de lange rit wel waard. Nadat de jassen gepakt waren, stond Martijn als
eerst bij mijn auto. “Doe de auto maar open Rob, Hans heeft achterin plek!”
Rob de Roode