Santpoort leek op een overwinning af te stevenen nadat we met 4-1 voorstonden. Daarna leek de machine te haperen en bleef een teleurstellende 4-4 over. Enig lichtpuntje waren de beide winstpunten van Bas en Daan. Laten we hopen dat ze met hun eindsprint gestart zijn!
Toen het 13.15 was, misten wij nog één speler: Xander. Ik vroeg aan de wedstrijdleider om mijn mobiel aan te mogen zetten en belde Xander. “Hallo met Xander”. “Ja, met Peter, waar blijf je?” “Ik ben onderweg”, zei Xander, “over 5 minuten ben ik er”. Wat bleek: Xander kon zijn auto niet vinden die Karman de vorige avond ergens (lees: bij Ikea) had geparkeerd.
Zelf was ik het eerste klaar met een gemakkelijke overwinning. Mijn tegenstander speelde wederom dezelfde opening als we al eerder hadden gehad. Toen maakte hij mij me het leven niet al te moeilijk en verloor vrij kansloos. Deze keer ging het hem niet beter af. Hij startte een vrij kansloze koningsaanval en toen alle witte stukken op de Koningsvleugel stonden, kon zwart beslissend voordeel creëren tegen de witte Koning die op de damevleugel was gehuisvest (1-0). Ben lange tijd niet zo snel klaar geweest.
Bas kreeg zijn lievelingsopening 1.c4 tegen zich. Zette zijn stukken goed neer en zijn …a6! bracht zijn tegenstander blijkbaar uit evenwicht. Die zette prompt zijn paard op a3 en om …b5 te verhinderen. Het zou dit Paard zijn dat uiteindelijk via ….Db2! werd buitgemaakt. (2-0).
Daan speelde een goede partij. Lange tijd was er een dynamisch evenwicht maar in het middenspel speelde Daan de stelling net wat actiever. Had een plan en combineerde dat met tactiek. Zijn f5! luidde het begin in van het einde en het slot was fraai: stukoffer dat leidde tot mat. Daan’s eerste volle punt en laten we hopen niet het laatste! (3-0).
Ilias’ tegenstander moet na een paar zetten gedacht hebben dat wit met zo’n openingsopbouw nooit meer dan remise kan maken dus bood na 10 (!) minuten alvast zelf maar remise aan. Dat werd vriendelijk geweigerd. Ilias’ Pe5 vond ik wat merkwaardig uitzien. Had misschien een minuscuul voordeeltje maar veel was het niet en moest in remise berusten (3,5 -0,5).
Wim Laurens speelde tegen WIM Esther de Kleuver die haar opening heel degelijk opzette. Zij leek me een prettig voordeeltje te hebben maar kon daar blijkbaar niet veel mee. WL heeft uiteindelijk zelf remise aangeboden, dat aanvankelijk werd geweigerd maar uiteindelijk werd de vredespijp toch gerookt. (4-1).
Piet kwam met gemakkelijk spel uit de opening en stond op een bepaald moment meer dan prettig. Toen ontstond er een onverklaarbaar soort kortsluiting. In nog steeds een behoorlijke stand kwam hij tot de dramatische zet …f5?? Die de hele stelling uit elkaar deed vallen. Wit won niet alleen een pion maar kon ook gemakkelijk stukken ruilen en afwikkelen naar een gewonnen Toren eindspel (4-2).
Xander kwam gemakkelijk uit de opening en vond ik erg prettig staan. Besteedde veel tijd, kwam in vreselijke tijdnood (5 zetten in 5 seconden) had die nog wel gehaald ware het niet dat hij op de laatste zet met nog 'ruim' 2 seconden een stuk uit zijn handen liet vallen, gedwongen werd om dat op te rapen en zodoende in bedenkelijke stelling door zijn vlag viel (4-3).
En toen was alleen Wim nog over. Had een klein voordeeltje uit de opening naar eigen zeggen maar ging volgens hem de stelling ten onrechte openen. Daardoor kwam hij minder te staan en kwam uiteindelijk in Toreneindspel dat er niet goed uitzag. Hij probeerde met een tactische wending (Torenoffer) in troebel water te vissen, maar zijn tegenstander zag razendsnel het gat in de combinatie en eiste de winst op (4-4).