Santpoort 2 komt dit jaar in de 5e klasse van de KNSB uit en we wilden natuurlijk graag de eerste ronde een goed resultaat neerzetten. Gelukkig hebben we versterking via Kijk Uit waardoor we qua rating wat meer op gelijke hoogte staan met de andere teams dan de afgelopen jaren het geval was. Onze tegenstander in de eerste ronde was Opening ’64 uit St Pancras, op papier een gelijkwaardige tegenstander.
Om met de deur in huis te vallen: ik heb niet veel van de andere partijen meegekregen want had alle aandacht op mijn eigen bord nodig….. Daarover later meer. De meeste borden lieten een gelijke stand zien na de opening, geen gewonnen of verdachte stellingen. Jan speelde op het eerste bord, moet ergens in het middenspel een pion hebben verloren zonder compensatie en verloor de partij helaas.
André op bord 2 speelde een gedegen partij, zoals we natuurlijk wel zijn gewend. Zijn tegenstander ook, geen van beide spelers kon een beslissing forceren dus was een remise de logische uitkomst. Stefan op ons derde bord heeft zich ergens in het middenspel verslikt en kon met dame en toren helaas geen vuist meer maken tegen zijn tegenstander met 2 pionnen meer. Ingmar Visser speelde een prima pot en wist die in een vol punt om te zetten. Dave speelde ondanks gebrek aan wedstrijdritme een uitstekende partij, gaf een kwaliteit voor de aanval en gaf zijn tegenstander geen enkele kans om terug in de partij te komen.
Peter op bord 7 bouwde een enorm overwicht op met een eindspel waarin een paard vele malen sterker bleek dan een geïsoleerde loper van de tegenstander. Die was daar zo van ondersteboven dat het hem allemaal teveel werd, de sfeer werd een beetje grimmig maar daar doen we Peter tekort mee want hij speelde de partij prima uit met een vol punt als resultaat. Gijsbert op bord 8 speelde al vrij snel remise, volgens hem zat er ook niet meer in dus een terechte uitslag.
Zelf zat ik slecht in de partij, kwam al vrij snel in onbekend terrein (Averbakh system) tijdens de opening, toch goed uitgekomen, te passieve voortzetting, actief gaan spelen op het verkeerde moment etc. Kortom consequent foute keuzes en ik stond dan ook echt totaal verloren. Maar via een wonderbaarlijke ontsnapping in een toreneindspel toch nog remise weten te halen, niet verdiend maar daarom niet minder welkom….. Mijn tegenstander André Beemsterboer vatte het bijzonder sportief op: “Het blijft nu eenmaal schaken”. En daarmee besloten we een geslaagde en ietwat gelukkige 4,5-3,5 overwinning voor ons team.
Dat smaakt naar meer, volgende ronde tegen Magnus in ons eigen Polderhuis.