Afgelopen vrijdag, 6 oktober, mocht ons jeugdige team aantreden tegen de Vennep 2. Hoewel het 3e team was gepromoveerd naar de 3e klasse – en dus zwaardere tegenstanders mocht verwachten – was de motivatie weer volop aanwezig. Het team met een gemiddelde leeftijd van 14 jaar (gem. rating 1502,5) begon enthousiast aan de wedstrijd tegen tegenstanders met een gemiddelde rating van 1663. Zou ons team het ratingverschil van 160,5 kunnen weerstaan? [En een nog betere prestatie dan het 2e team neerzetten?! ]
De binnenkomst van onze tegenstanders was in ieder geval hilarisch. Onze jeugdspelers vermaakten zich voor de komst van de tegenstander met korte felle potjes. Onze tegenstanders beschouwden deze schermutselingen als het einde van een jeugdgroep en vroegen wanneer het echte werk kon gaan beginnen tegen de door hun verwachte senioren. Ongeloof was hun deel toen zij vernamen dat dit het team was waar zij het tegen op moesten gaan nemen.
Al snel kwamen onze tegenstanders erachter dat ook de jeugd beslist serieus moest worden genomen. Op bord 6 schoof Wim-Laurens Gravemaker de tegenstander al heel snel in een onmogelijk te houden positie. Met 3 pionnen op rij drukte W.L. tegen de koningstelling van zijn tegenstander aan en met de zwaardere stukken in de achterhand en op strategische posities moest zijn tegenstander al na zo’n 22 zetten zijn Koning omleggen. Het eerste punt was daarmee binnen.
Gewaarschuwd door deze tegenvaller ging het restant van onze tegenstanders er maar eens goed voor zitten. Rob de Roode, op bord 1, had hier behoorlijk last van (of was het ratingverschil van ruim 200 hier debet aan). Rob moest dealen met een diep doorgedrongen pion in het centrum van zijn verdediging die de stelling van Rob behoorlijk ontregelde. Gewaarschuwd door het onverwachte verlies van zijn teamlid maakte deze tegenstander geen fout waardoor we het eerste verliespunt moesten noteren.
Navarone van der Star speelde op bord 2. Hij speelde gedegen en kreeg op een gegeven moment een remise aanbod van zijn tegenstander. Gezien de stelling en het nog ongewisse resultaat van onze overige teamleden kreeg Navarone toch maar het advies om “nog even door te spelen”. Hij speelde bekeken maar kon niet voorkomen dat enkele zetten later de remise toch onontkoombaar bleek wat zijn tegenstander bevestigde door wederom remise aan te bieden. Dit maal verzuimde Navarone te overleggen en sloeg het aanbod meteen gedecideerd af om vervolgens juist de zet te doen die tot verlies zou leiden (c6 i.p.v. b6). Vervolgens bood Navarone remise aan maar daar had de tegenstander nu geen oren meer naar en schoof tergend langzaam zijn pion naar promotie en daarmee naar de winst.
Ook Roman Schumacher mocht het tegen een tegenstander opnemen met een verschil in ratingpunten van meer dan 200. Roman had iets moois in gedachten. Al in de opening offerde hij een toren tegen een loper om aanvalskansen te verkrijgen. In het verloop van het spel verkreeg hij inderdaad een aanval op de koningsstelling, maar door de geslepen positionering van een loper door zijn tegenstander kon deze aanval niet doorslaan. Tergend langzaam buitte de tegenstander het eerder verworven voordeel uit hetgeen leidde tot een uiteindelijk verlies.
Met een achterstand van 2 punten moest er nu toch wat gebeuren. Jeronimo van der Star speelde op bord 3 een krankzinnige partij waarbij na 2 uur nog geen enkel stuk was geslagen (twee partijen waren inmiddels zelfs afgelopen). De complexiteit van de stelling was voor een gewoon mens niet meer te bevatten, maar blijkbaar wist Jeronimo precies waar hij naar toe wilde. De onontkoombare slagenwisseling leidde tot voordeel voor Jeronimo die dit uitermate professioneel uitbuitte en de winst naar zich toetrok.
Met nog maar 1 punt op achterstand werd het steeds spannender. Ook Kevin Dekkers die op bord 7 speelde moest het opnemen tegen een tegenstander met een behoorlijk ratingverschil. Kevin kon de strijd lange tijd gelijk op doen gaan, maar kon in het eindspel niet voorkomen dat zijn tegenstander een beslissend voordeel kon bewerkstelligen waardoor Kevin uiteindelijk zijn koning horizontaal moest leggen.
Miguoël Admiraal speelde intussen op bord 5 onverstoorbaar zijn partij en was zelfs gedurende het spelverloop druk bezig met de andere partijen van zijn teamgenoten. In de opening won hij een pionnetje, maar gedurende de partij was het onzeker of hij dit voordeel kon benutten. Zijn tegenstander gaf geen duimbreed toe en beide spelers speelden een partij waarbij iedere zet bepalend was. In het eindspel aangekomen was Miguoël toch degene die de net iets betere zetten deed en daarmee heel knap de partij naar zich toetrok met winst!!
Met nog 1 punt achterstand was het aan Nathalie van der Lende om er een gelijk spel uit te halen. Gedurende het spel behaalde zij steeds meer voordeel en niets scheen een winstpartij in de weg te staan. Hoewel niets, zoals wel meer voorkomt bij Nathalie was de grootste tegenstander haar tijd. Alle deelnemers en toeschouwers hadden zich inmiddels rond het speelveld verzameld en ik weet zeker dat de gemiddelde lengte van de vingernagels van de toeschouwers met zo’n centimeter is afgenomen. Met nog maar ±2 minuten op de klok kon Nathalie dan toch uiteindelijk de matvoering voltooien, waarbij haar tegenstander eerst nog even tot het besef moest komen dat hij toch echt mat stond.
Al met al mogen we het bereikte gelijke spel tegen een tegenstander, die qua ratinggemiddelde beter zou moeten zijn, toch als een morele overwinning verwelkomen. Het vertoonde spel biedt in ieder geval de hoop dat we in deze klasse beslist niet onder hoeven te doen.
4-4