Zo moet het dus niet.
De voorbereiding was niet optimaal. Wim Dijkman raakte de weg kwijt en kwam bijna een half uur te laat.
Gerard speelde met wit op bord 5 en met een interessante stand na de opening vroeg hij of hij remise mocht aanbieden. Omdat op geen van de borden een duidelijk voordeel voor ons zichtbaar was en wel enkele nadeeltjes, adviseerde de teamleider om door te spelen. Tot verbazing van de teamleider kwam Gerard 10 minuten later toch remise overeen. De angst om te verliezen was blijkbaar sterker dan de wil om te winnen. Vorig jaar toen Gerard teamleider was, stond op het zonder overleg remise aanbieden of accepteren de figuurlijke doodstraf. Nu deed hij het zelf. Ongelooflijk. 1/2-1/2.
Wim Dijkman kwam met wit tegen Mark van der Ploeg slecht uit de opening. Had dit te maken met zijn late binnenkomst? Wim knokte zich terug en overlegde remise bij een stand met ongelijke lopers. Klasse Wim. 1-1
Stefan speelde met wit op bord 1 een knappe partij tegen Hennie van Ewijk. De partij eindigde in remise met voor beide partijen een dame en een aantal pionnen op het bord. 1,5-1,5
Richard speelde met zwart op bord 2 tegen Gerrie Opgehaffen. Hij zag helaas een tussenschaak over het hoofd. 1,5-2,5
Özden stond op bord 8 vrijwel de hele partij gelijk. Hij wist in een paardeindspel een pion voorsprong te nemen. Helaas kon hij doordat er nog 13 pionnen op het bord achterbleven niet met zijn koning binnendringen in de vesting, die tegenstander Kramer had opgebouwd. De partij eindigde daardoor in remise door zetherhaling. 2-3.
Gijsbert kreeg het ongebruikelijke 1.b3 tegen zich. De hele partij lag het initiatief bij tegenstander Jan van de Bergh. Door goed te verdedigen, wist hij stand te houden. 2,5-3,5.
Inmiddels stond Santpoort op de twee overgebleven borden (3 en 4) goed (invaller Douwe van Rees) en gewonnen (Henk Swier). Douwe had een eindspel met het voordeel van een gedekte vrijpion. Henk had tegen clubicoon Cok Ippel een fantastische aanval door een onaantastbaar paard op E5. Minimaal 4-4 dus, zou je denken. Niets is minder waar.
Het is onbegrijpelijk dat beide spelers, bij een achterstand van 2,5-3,5 , op de naast elkaar gelegen borden, zonder overleg met de teamleider, met zulke stellingen, remise aanboden/accepteerden.
Bij zo’n tussenstand is het tijd voor de ware winnaarsmentaliteit, met als adagium “de dood of de gladiolen”. Het teambelang werd volledig genegeerd. Dit was teamschaak onwaardig. Een 3,5-4,5 nederlaag.
Op deze manier wordt het een zwaar seizoen.
Gijsbert de Bock