Afgelopen vrijdag speelde Santpoort 3 alweer de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen. Deze keer werd er gespeeld tegen koploper H.W.P. Voor H.W.P. was een overwinning noodzakelijk om zeker te zijn van het kampioenschap. Wij konden ook nog kampioen worden. Dan moest er echter worden gewonnen en concurrent Het Spaarne 3 moest nog één punt laten liggen.
Dat de H.W.P.-ers niet helemaal zeker van hun zaak waren bleek uit het feit dat er een tactische opstelling gemaakt was. Hun bord 7 speler was opgeschoven naar bord 1 zodat de rest van het team het één bord lager mocht proberen tegen de vervaarlijke tegenstanders van Santpoort.
Voor Ilias was dat jammer want zijn tegenstander, in het bezit van een rating van 1240, was duidelijk een maatje te klein. Ilias behaalde al snel voordeel, won later zelfs een stuk en was zodoende als eerste klaar. Ook voor Ilias tegenstander was het trouwens niet echt leuk. Wat mij betreft wordt de regel ingevoerd dat de hoogste ratinghouder aan bord 1 speelt enz. Dit soort opstellingen heb ik dit seizoen al veel te vaak gezien.
De overige partijen duurde een stuk langer. Al snel bleek daarbij dat de tegenstanders niet voor niets bovenaan stonden. Zowel Navarone, Kevin, Nathalie en Roman konden geen voordeel behalen en kwamen langzaam slechter te staan. Ze bleven alle vier doorvechten tot het bittere einde maar helaas was er in geen van de partijen sprake van een verrassende wending dus stonden we rond een uur of elf met 1-4 achter.
Gijsbert slaagde er in voor Santpoort iets terug te doen. In een prima gespeelde partij op bord 2 moest zijn tegenstander even na elf uur opgeven. Tussenstand 2-4
We vonden het natuurlijk aan onze stand verplicht, en ook netjes tegenover het in bange afwachting verkerende ’t Spaarne 3, om tot het uiterste te gaan. Vandaar dat eerder op de avond Jeronimo in een gelijke stand een remiseaanbod moest afslaan. Hij moest proberen zijn partij toch te winnen en dat gold ook voor Epco die met een pion voorsprong een pionneneindspel inging.
Nu zijn pionneneindspellen moeilijk (Kasparov speelde er laatst nog een tegen Topalov geloof ik) en ook Epco lukte het niet om de winst te vinden. Hij kwam zelfs verloren te staan, het promoveren van de tegenstander was niet meer te voorkomen, waarop hij in overleg met de teamleider remise aanbood. De tegenstander nam het, onder druk van zijn ploeggenoten die nu eindelijk het kampioenschap wel eens wilde gaan vieren, aan.
Tot slot bood ook Jeronimo’s tegenstander met twee pionnen voorsprong remise aan. Jeronimo besloot echter dit niet aan te nemen. Ook de opmerking van de teamleider dat het nu wel mocht maakte geen indruk. De tegenstander had nog twee minuten tegen een half uur voor Jeronimo en dus was doorspelen logisch. Dus toch, op de valreep, nog een hard bevochten punt voor Jeronimo. Uiteindelijk dus een eervolle 3,5 – 4,5 nederlaag tegen het sterkste team in onze klasse.
Al met al is het een uitstekend seizoen geworden voor het jonge Santpoort 3. De grootste nederlaag werd in de eerste wedstrijd van het seizoen geleden en daarna is het alleen maar beter gegaan. Alle spelers en invallers bedankt voor de goede sfeer tijdens de wedstrijden. Ik verheug me al op het volgende seizoen.