Het nieuwe Santpoort 3 ging als een komeet uit de startblokken, met een aantal spelers die weten wat het is om kampioen te worden. Na 5 wedstrijden stond Santpoort 3 met enig fortuin ongeslagen op de eerste plaats, er moest nog slechts 1 punt gehaald worden uit de laatste 2 wedstrijden tegen mindere goden.
Aalsmeer 2 vormde het eerste struikelblok, we verloren uiterst ongelukkig met 3,5-4,5.
In de laatste wedstrijd tegen de Uil 2 dat vrijuit kon spelen omdat het niet meer kon promoveren of degraderen ging het hopeloos mis. In een beschamende ambiance moesten wij onze kampioenswedstrijd spelen, met uitzondering van de spelers van de Uil was er door de overige clubleden van de Uil totaal geen respect voor de bezoekers uit Velserbroek. Ze praten honderduit vooral in het begin en op het einde van de avond, de wedstrijdleider van de Uil Jan Havenaar haalde zijn schouders er voor op.
Ger Kemper had na zo'n 20 minuten spelen een blackout, hij gaf zomaar zijn Dame weg! Cheryl Looijer onze kanjer kwam vreselijk slecht uit de opening en ik rekende ook hier op een 0.
Plotseling stond Richard Dietvors op, gewonnen? nee ik heb me mat laten zetten door een pion, dit is mijn eerste nederlaag in 3 jaar voor de bond 2-0. Gerard Swier had ongebruikelijk veel tijd gebruikt en ging in een uiterst gecompliceerde stelling door zijn vlag?? 3-0.
Cheryl wist zich op miraculeuze wijze te ontworstelen aan de druk van haar tegenstander en leek remise te kunnnen bewerkstelligen. Cheryl schoof haar pion in het eindspel te snel door zodat ze haar oppositie kwijt raakte, maar deed dit zo gedecideerd dat haar inmiddels aangeslagen tegenstander ook hier geen raad mee wist en Cheryl WON 3-1 !! Een welkome opsteker, invaller Ozden Tuna had zich onstervelijk kunnen maken, hij leek ook op winst af te stevenen, hij had een prachtige aanval maar die verzandde, daarna mistte Ozden naar eigen zeggen een winnende afruil en net zoals in de voetbal als jezelf niet scoort, scoort je tegenstander 4-1, heel jammer!! Gijsbert de Bock leek als een van de weinigen geen last van de spanning te hebben, hij speelde goed en geconcentreerd, mijn complimenten 4-2!
De twee kopborden moesten het doen, maar toen ik naar het bord van Wim Gravemaker liep zonk de moed me in de schoenen, Wim had net zijn pion verspeeld en kon opgeven tegen Cees Ippel, 5-2.
Martijn de Roode liet zien hoe je je tegenstander op het einde kapot speelt, helaas was het voor ons geen beslissend punt 5-3. Het zijn de ongrijpbare dingen in de sport, ik denk als we nogmaals tegen Aalsmeer en de Uil zouden moeten spelen we minimaal 3 punten zouden halen.
Het is de Wijker Toren gegund, maar wat waren we er dicht bij, we waren er schijnbaar geestelijk nog niet aan toe, conclusie fantastisch seizoen met een bittere nasmaak.
ik hoop dat we volgend seizoen de kans krijgen om ons te revancheren in dezelfde klasse en dan promoveren met een kampioenschap, ja dat zou mooi zijn!
Iedereen bedankt voor de inzet en de beleving dit seizoen daar heeft het dan ook zeker niet aan gelegen, ook de invallers bedankt en Rob Buschman die al onze thuis wedstrijden wedstrijdleider wilde zijn!
Gerard Swier