Halverwege de meesterklasse competitie voor A-junioren teams staat Santpoort A1 op de 7e plaats. De 3e en de 4e ronde brachten een kleine nederlaag en een ruime overwinning.
In de 3e ronde speelden we tegen Messemaker 1847. Dit team was verzwakt omdat de 2e bordspeler niet aanwezig kon zijn en wij waren behoorlijk favoriet in deze wedstrijd. Favoriet zijn is echter niet altijd een voordeel. Tegenstanders bijten zich in een partij vast als ze de lagere rating hebben en onderschatting ligt altijd, bewust of onbewust, op de loer. Bij ons ging het mis op bord 2 en 3.
Wim Laurens speelde op bord 2 onder zijn niveau. Dat is voor hem niet echt gebruikelijk in jeugdteamwedstrijden maar dit keer lukte het niet om scherp te zijn. Na het verlies van een kwaliteit door het overzien van een vervelende tussenzet was het te hopen dat de tegenstander ook fouten zou maken maar dat gebeurde niet.
Ook bij Daan ging het mis. Hij was tevreden na de opening en vertelde vervolgens dat hij dacht een goed kwaliteitsoffer te kunnen doen. Dit offer was echter niet goed genoeg zodat we halverwege de wedstijd twee nullen mochten noteren. Dat is haast niet goed te maken in een viertallen competitie.
Bas bracht welliswaar ons eerste punt binnen met een knappe overwinning maar Ilias kwam niet verder dan remise in een partij die de remisemarge nooit passeerde. Maar ja,……de punten moeten in dit soort wedstrijden niet gehaald worden op bord 1 waar de sterkste tegenstand zit maar op de overige borden via winst of remise.
Dat was dus een flinke teleurstelling. In de 4e ronde speelden we vervolgens tegen Zukertort 2. Dit team miste in de 3e ronde een speler en besloot in de 4e ronde een speler te leveren aan hun 1e team dat ook al incompleet was. Dit leverde Ilias en Wim Laurens een punt op en een hele middag wachten op de afloop van de partijen van Bas en Daan. Niet echt leuk; niet kunnen spelen nadat je naar Amersfoort bent gereisd.
Daan en Bas moesten vervolgens proberen zo goed mogelijk te scoren (bordpunten zullen van groot belang zijn bij het bepalen van de eindstand). Het werden allebei zware partijen waarin door onze spelers veel tijd moest worden geinvesteerd. Na zo'n drie uur spelen was het moeilijk te zeggen wat de uitkomst zou worden. Wim Laurens besloot dat doping in de vorm van blikjes cola misschien wel zou helpen en inderdaad, Bas en Daan bleven scherp waar de tegenstanders niet de beste voorzetting vonden.
Als eerste was Daan klaar. Zijn tegenstander liet schaak met de Dame toe terwijl er nauwelijks verdedigers in de buurt waren. Toen er vervolgens een paard de Dame kon ondersteunen was de partij ineens afgelopen.
Bas stond twee pionnen achter en ging uiteindelijk een eindspel met paarden en torens in. Toen de paarden waren afgeruild bleek Bas heel handig. Hij won de pionnen terug maar kon net niet doordrukken. Een remise was hier de terechte uitslag.
Alles bij elkaar een dag om met gemengde gevoelens naar terug te kijken. We hebben zeken niet optimaal gepresteerd maar de schade is beperkt gebleven. De vijfde ronde spelen we tegen De Toren A1. Bij winst kunnen we serieus gaan denken aan een plaats bij de eerste vijf.