Afgelopen zaterdag speelde zich de zevende ronde van de KNSB-competitie af. Santpoort bevindt zich in klasse 2C waarin na zes ronden de bizarre tussenstand zodanig was dat er twee teams op zeven matchpunten stonden en vier teams, waaronder Santpoort, op 8 matchpunten. Wat betreft bordpunten liepen we lichtelijk achter op de mede-koplopers. Onze tegenstander was het wat verzwakte Schaakmat Westland, wat met 7 matchpunten ook nog kansen maakte op de poulewinst. Bij aanvang misten zij twee van hun ratingsterksten, die echter ook weer vervangen werden door behoorlijk sterke invallers. Een belangrijke wedstrijd voor beide teams, waarin zowel matchpunten als bordpunten flink zouden meetellen.
Een rondje langs de borden een uur na aanvang was weinig zeggend. Daan
en ikzelf hadden de zwarte kopborden ingenomen en kwamen gebroederlijk
slecht uit de opening. Allebei niet erg slecht, maar groot gebrek aan
activiteit en een nadeel in de structuur zorgden toch voor fijne
witstellingen. Natuurlijk is de openingsfase ook prettiger voor wit, een
uitspraak die verder ondersteund werd door de fijne plus bij Harmen en
de al zwaar overwegende stellingen bij Hans en Peter, allen op de even
borden. De stellingen van Martijn en Jelle beoordeelde ik als
gelijkwaardig en verder stond Rob wat verdrongen. Drie betere en drie
mindere stellingen en de wedstrijd lag helemaal open.
Hoe vreemd
was het dan ook dat er na drie uur spelen vier partijen vlak na elkaar
afgerond werden. Jelle, die inviel voor de afwezige Wim-Laurens, kreeg
wat activiteit met een paard tegen een loper met verder enkel zware
stukken en pionnen, maar dan wel in ruil voor een wat mindere structuur.
Lange tijd hingen er offers in de lucht op de koningsstelling, maar
remise zou daarmee het hoogste doel geworden zijn, als dat er al inzat.
Zoals Jelle het speelde konden de laatste lichte stukken geruild worden,
waarna de muziek wel uit de stelling was met enkel lichte stukken op
het bord.
Mijn nadeel in passiviteit had ik om kunnen vormen naar een
slechtere structuur. Niet per se beter, maar wel fijner dan rustig
weggedrukt worden. Een verschil in stellingsoordeel deed mijn
tegenstander besluiten dat zetherhaling prima zou zijn. Dat nam ik graag
aan, aangezien ik weinig constructieve plannen zag voor mezelf en
vooral ook omdat onze goede stellingen steeds beter stonden.
Enkele
minuten later waren Peter en Hans ook klaar. De tegenstander van Hans
wist zich geen raad met de wat onbekende opening die Hans op het bord
toverde. Snel werd een fout gemaakt, waarmee de prijs van een luttele
pion zich heel dik terugbetaalde in de vorm van een zeer onveilige
koning, gebrekkige coördinatie van de stukken van de tegenstander en erg
gemakkelijke ontwikkeling van de eigen stukken. Na secuur spel werden
lijnen en daarmee ook de jacht op het vijandelijk koninklijk echtpaar.
Tijdwinst werd op beiden geboekt, waarna groot materiaalverlies niet
meer te voorkomen kon worden. Weer een prachtige scalp van onze
topscorer! (Toegegeven, Hans heeft nu 4.5 uit 6 en Harmen 5 uit 7, maar
de score is top getuige een w-we score van +2.24 )
Peter kreeg
wind mee uit de opening en was flink aan het bouwen op een koningsaanval
die steeds gevaarlijker werd, zeker nadat er met een pionoffer een
prachtige pion op f6 de zwarte koningsstelling geïnfiltreerd werd. Even
kwam er een kleine tegenkans om richting een gelijkwaardige stelling te
combineren. Intuïtief voelde dit echter niet goed en werd daarom
waarschijnlijk ook verworpen, maar zoals de partij nu verder ging kon
Peter materiaal winnen met de aanval voortzetten combineren. Een goed
gespeelde partij, wat bij de Chinees natuurlijk meteen gemerkt werd door
het gebruikelijke neerhalen van enkele alternatieve openingsopzetten
en tijdelijk menselijk geheugenverlies. Alles natuurlijk ter lering. Het
verweer ‘maar wij speelden met zwart’ werd dan ook niet nodig geacht om
de zwakke openingen te rechtvaardigen.
Vervolgens waren ook
zoons Rob en Martijn klaar. Rob kon vanuit een slechte stelling weer
terugkeren naar een gelijkwaardige stelling, met daarbij de tijdnood
voor zijn tegenstander. Het remise-aanbod van Rob werd afgewezen, wat
getuige de tussenstand ook de enige logische keuze was. Na wat
onnauwkeurigheden maakte een stomme blunder een einde aan het bestaan
van de o zo belangrijke geallieerde toren waarmee een nederlaag
onafwendbaar was geworden. Martijn droeg zijn duit bij in het zakje door
een half punt bij te schrijven. Beide partijen misten kansen om
voordeel te krijgen, behouden of uit te bouwen, wat uiteindelijk
resteerde in een toreneindspel waarin geen progressie meer werd geboekt.
Alleen
de twee topborden waren nog bezig met een tussenstand van 3.5-2.5
Ratingsgewijs een mooie uitgangspositie aangezien beide borden hierin
een fink overwicht hadden. Daan stond alleen lang niet goed, maar werd
geholpen door twee duivelse schaakfenomenen: stellingsoverschatting en
tijdnood. En goede drukstelling met weinig tegenkansen werd pardoes een
rommel toen een stuk geofferd werd zonder dat hiermee aantoonbaar
voordeel werd behaald. Handig werd de penibele koningsstelling beschermd
door zware stukken en zoals we van Daan gewend zijn zorgde een petite
combinaison voor een pionnetje en daarmee het ineenstorten van de
stelling. Harmen had na een sterk opgebouwde partij meer activiteit en
een veiligere koning. Na een goede misrekening (gemist dat een variant
goed zou gaan) konden zijn stukken binnendringen na het materieel
herstel van een door zijn tegenstander eerder geleden verlies van een
pion. Grootmeesterlijke intuïtie zullen we het maar op gooien. Dit
speelde zich allemaal af voor de tijdcontrole. Na even de stelling aan
te hebben gezien op het bord voor Daan na de veertigste zet, werd ook
hier opgegeven en was de wedstrijd met 5.5-2.5 geeïndigd. Een mooie
uitslag, waarmee we qua bordpunten wat ingelopen zijn op de andere
koplopers.
Alle andere teams uit de top 6 wonnen echter ook, dus
staan we nog met 5 teams binnen een matchpunt. DD heeft voor deze ronde
zelfs een beroep gedaan op de grootmeester Fedorchuk die met ruim 2600
elo flink alle spelers in de klasse uitschiet. Voelt toch niet netjes om
dit te doen wanneer er om de knikkers gespeeld wordt, maar wellicht zit
er van alles achter wat door mij niet wordt doorzien. Door hen moet
echter nog een matchpunt worden overbrugd, wat de spanning in de klasse
alleen maar opbouwt. De volgende ronde spelen we tegen mede-koploper LSG
2. Voor beide teams is het advies om te winnen. De twee andere
koplopers moeten nog tegen elkaar en de kans is daarmee groot dat de
winnaar van de klasse een team wordt dat nu nog twee keer zal winnen.