We hadden in de 1e ronde van de NHSB beker een prettige tegenstander getroffen. Niet vanwege het feit dat deze tegenstander heel veel sterker was dan ons team (wat een uitdaging zou betekenen) of heel veel zwakker (dat is goed voor het zelfvertrouwen) maar omdat onze tegenstander HWP 3 was en onze ervaring is dat het spelen tegen teams van HWP altijd plaatsvindt in een prettige sfeer. Er wordt gestreden voor de punten maar op een faire manier en het blijft altijd gezellig. Zo ook deze keer. Het werd een zeer spannende maar sportieve wedstrijd.
We speelden in de volgorde Jan, Nathalie, Dave en Stefan en na zo’n anderhalf uur spelen stonden we er in zijn totaliteit niet heel riant voor. De zorgen bij ons betroffen de zwarte stelling van Dave. Dave speelde de opening misschien iets te opportunistisch en er ontstonden een aantal vervelende zwaktes in zijn pionnenstructuur en op een gegeven moment ging er ook een pionnetje van Dave af waar toch niet veel compensatie voor de zien was. Op de andere borden ging de strijd gelijk op.
Een tweede rondje zo’n uur later leverde een ander beeld op. Jan had het moeilijk met zwart op bord 1. Hij had een stelling met een zwakke pion op c7 en weinig ruimte voor zijn stukken. Nathalie op bord 2 stond ondertussen beter dan haar tegenstander. Een ingewikkelde opening die veel rekenwerk vergde werd door haar heel zorgvuldig gespeeld en dat leverde een pion op en later zelfs een 2e pion. De stelling zag er op dat moment erg gewonnen uit vooral omdat onze ervaring is dat Nathalie eindspelen met torens (en dit was een eindspel met torens) heel goed in haar vingers heeft.
Dave had ondertussen tegenspel gecreeerd en stond waarschijnlijk weer gelijk wat een remise-aanbod van de tegenstander opleverde. Dit aanbod accepteren vonden we echter te gevaarlijk gezien de stelling van Jan. Als je namelijk in de beker op bord 1 verliest dan heb je 2,5 punt of twee overwinningen op bord 2 en 3 nodig omdat bij een gelijk spel het 4e bord afvalt. Dave speelde dus door en Stefan stond keurig gelijk alleen had hij minder tijd dan zijn tegenstander en dat ging hem later nog opbreken.
Rond elf uur viel de eerste beslissing. Jan verloor helaas op 1. Zijn tegenstander speelde een mooie partij en profiteerde optimaal van zijn ruimtevoordeel. Een ijzersterk paard op f5 kon door Jan niet worden weggejaagd en dat leverde een enorm gebrek aan speelruimte op. Ik heb de details niet kunnen doorgronden maar Jan kwam noodgedwongen met een soort plan dat we de ‘aanvallende wandelkoning’ zouden kunnen noemen. Een koning kan dan echter kwetsbaar zijn en Jan’s tegenstander wist te profiteren door een matnet te vlechten.
Gelukkig deed Nathalie snel iets terug. Ze zette haar torens op de goede velden, marcheerde rustig met haar pionnen naar voren en toen ze kalm uit de schaakjes liep (de tegenstander probeerde nog tot eeuwig schaak te komen) was het gebeurd en stonden we verdiend op 1-1.
Het kwam dus aan op de partijen op bord 3 en 4. Een overwinning van ons op bord 3 was sowieso genoeg en werd vlak voor half twaalf noodzakelijk. Stefan kreeg het moeilijk in een redelijk gelijk eindspel door gebrek aan tijd. Nu moet gezegd dat zijn tegenstander ook erg goed speelde en ondanks verwoede tegenstand moest Stefan helaas opgeven.
Toen lag alle druk dus bij Dave. Nu zijn onze jonge spelers redelijk gewend aan spelen onder druk en dat geldt ook voor Dave. Niets kon zijn concentratie verstoren. In een eindspel met toren/loper en twee pionnen voor Dave tegen toren/paard en 1 pion voor zijn tegenstander slaagde Dave erin zijn vrijpion op de a-lijn stapje voor stapje naar het promotieveld te brengen. Om deze pion te kunnen slaan gaf zijn tegenstander terecht zijn paard en nu moest Dave in een paar minuten een eindpel met twee pionnen op de h-lijn en een toren met loper voor hem tegen een toren zien te winnen. Dat was bijzonder lastig. Dave slaagde er in op alle valstrikken te ontwijken (zoals het slaan van een toren wat tot pat zou leiden) en op een gegeven moment stonden zijn stukken zodanig dat hij zijn pion ‘weggaf’. Dit ‘cadeautje’ bleek echter zwaar vergiftigd. Dave had een matdreiging gecreeerd die alleen kon worden gepareerd door het opgeven van de witte toren. Dat betekende een prachtige overwinning van Dave en dat resulteerde voor ons in een zwaarbevochten maar verdiende zege op HWP.
Santpoort is dus een ronde verder en de toeschouwers hebben genoten. We zijn benieuwd naar onze tegenstander in de volgende ronde.