In de vierde ronde mocht Santpoort1 aantreden tegen Paul Keres 3. Het team dat tot nu toe alle wedstrijden had gewonnen. Maar wij hadden daar niet zoveel boodschap aan en wilden deze thuiswedstrijd gewoon winnen, hoe lastig dat ook zou worden. Aldus geschiedde.
Menno speelde met wit op activiteit en in het middenspel werd het erg scherp. De tegenstander had een typische rustige opbouw en zijn positie kende geen zwaktes. Desondanks dacht Menno dat hij iets had en verbruikte voor drie zetten maar liefst 50 minuten. Er zat echter niets in de stelling en veel meer dan afruilen met een gunstig eindspel zat er niet in. In het eindspel werd door beide partijen flink geblunderd, maar de fouten van de tegenstander waren ernstiger. Het eerste punt was dus in de pocket.
Hans kwam met een iets mindere stelling uit de opening. In plaats van makkelijk de stelling weer gelijk te maken dacht Hans bij meerdere momenten te moeilijk en deed een verliezende set. Na meerdere van dit soort zetten lukte het de tegenstander uiteindelijk om het af te maken.
Ingmar speelde met de zwarte stukken, hij opende redelijk voorzichtig wat al snel resulteerde in een pionnenstorm over de koningsvleugel. Met wat kunst en vliegwerk wist Ingmar dit te pareren, maar het kostte uiteindelijk wel een pion. Doordat de tegenstander voor deze aanval al veel tijd had gebruikt moest hij het resterende deel van de partij sneller gaan zetten wat resulteerde in ‘mindere’ zetten. Uiteindelijk deed Ingmar een torenoffer wat hem een gewonnen eindspel opleverde, niet veel later kon hij het punt bijschrijven.
Jan speelde aan bord 2 met wit. Een moment van schaakblindheid trad op. Jan speelde De5 en met zijn Loper op h6 dreigde er mat op g7. Hij ging uit van de vermeende gedwongen zet …Lf8 maar was helemaal vergeten dat zwart over …Lf6 beschikte. Doordat wit een Toren op d4 had staan ging er zo een kwaliteit verloren. Jan probeerde nog van alles maar de stand was niet te houden.
Aan het vierde bord speelde Rob met wit een lastige partij. De grote tijdvoorsprong (half uur) verdampte snel in het middenspel. Een scherpe stelling kwam op het bord waarbij wit een koningsaanval uitvoerde, maar zwart goed verdedigde. Rob zag het met de druk op de klok na zet 25 niet meer en speelde een paar zetten heen en weer. Van een gelijkwaardige stelling staat hij ineens -3, -5 en daarna zelfs -9. Met enorme tijdnood van beiden begaat z’n tegenstander een grote fout en verspeelt in 3 zetten z’n complete stelling en staat het gelijk. Net na de tijdcontrole worden nog enkele zetten gespeeld, maar beiden zien in dat ze niet verder kunnen. Het wordt remise.
Douwe verving Mick die een conferentie had en het vliegtuig één dag vertraging had en op zaterdag pas terug vloog. Douwe trad aan met wit. Kreeg een prima stand uit de opening en liet toen de blunder Ph4? toe wat een volle pion kostte. Maar omdat zijn tegenstander alles dichtschoof in plaats van de boel te openen, kwam de stand weer in evenwicht. Douwe kreeg remise aangeboden, maar omdat Santpoort er op dat moment niet echt lekker voor stond, ging Douwe door. Helaas ging hij de boel forceren en zijn stukoffer Pe4: bleek een geslaagde zelfmoord.
Martijn kreeg een opening die hij niet kende. Kwam desondanks gemakkelijk uit de opening met zwart. Het middenspel was gelijkwaardig, totdat de tegenstander op zet 27 en blunder beging en verloren stond. Martijn kon vervolgens een stuk winnen, zag dit niet en de stand bleef in de tijdfase onduidelijk. Echter maakte de tegenstander op zet 36 een blunder, ditmaal zag Martijn het wel, kreeg een gewonnen stand en gaf dit niet meer weg.
Peter was als laatste klaar en mocht dus het licht uitdoen. Net toen zijn tegenstander wat beter kon komen te staan in de opening maakte hij een strategische fout door Dames af te ruilen en zwart een half open a-lijn te geven. Daarna wordt wit weggespeeld, maar hij hangt nog in de touwen en is de doodklap nog niet uitgedeeld. Lang houdt Peter de lijn en de gewonnen
stand vast maar verslapt in de tweede tijdnoodfase en laat de
gewonnen stand glippen. Dan ontstaat een Toren versus Loper eindspel dat natuurlijk remise
is. Maar mijn tegenstander doet het niet goed. In de stand waar hij zijn
Loper verloor stond hij al verloren! Eén zet daarvoor was het nog
remise. Maar vermoeidheid en de druk van de klok spelen dan een (te) grote rol.
Het is 18.30 en zwaar bevochten zege zit er op en de twee belangrijke matchpunten zijn binnen.