De website van Tim Krabbe bevat een groot aantal wonderlijke schaakpartijen. Categorien zijn onder andere de winnende wandelkoning en grootst aantal achtereenvolgende 'slagzetten' en andere records. Ook heeft hij een verzameling met 'de ultieme blunder': opgeven in gewonnen stelling. De laatste categorie is hier te vinden.
Mijn partij tegen Cees Hollaar (wit) eindigde niet zo tragisch als in de voorbeelden van Krabbe, want ik kreeg in de slotstelling geen onterecht heel, maar een half punt in de schoot geworpen.
Na 20. …Pf5 telde Cees hier zijn knopen. Hij stond 2 pionnen achter, zwart kon torens op de d-lijn plaatsen en bovenal zag hij geen goede zetten meer voor wit.
Bij het nader bekijken van de stelling valt echter op dat de zwarte stukken elkaar dan wel dekken, maar eigenlijk helemaal niet goed gecoordineerd staan en niet door pionnen worden ondersteund. Ik was in deze situatie gekomen na een verkeerd loperoffer, waarna ik een houtje-touwtje verdediging moest spelen om geen materiaal te verliezen.
Rolf zag al het sterke 21.Ld1 .Een aftrekaanval op de loper op e4, die dan ook de rontgendekking op c6 loslaat. Wit wint dus al direct 2 stukken tegen een toren. De computer geeft simpelweg 0.00
Maar ook 21. g4 of het schijnoffer 21. Lc4 leiden bij correct spel van beiden tot remise. Zowel Cees als ik zagen het niet. Je zit de hele avond achter het bord, drinkt daarna een biertje, en als je dan de partij in de computer invoert, is het net alsof je naar een andere partij zit te kijken ….