Spijkenisse 1 – Santpoort 1 : 5-3

Spijkenisse ligt bepaald niet naast de deur. Terwijl het 2^e team een ‘uitwedstrijd’ had naar IJmuiden, maakten wij ons op om via het Rotterdamse industriegebied club Spijkenisse te bezoeken. Alleen Wim en Patrick waren op tijd, de andere twee auto’s (chauffeur Nathalie en broer Ilias) en ondergetekende met tweeling Bas en Daan en filosoof Wim Laurens.
Het probleem zat er in dat parkeren voor de speelzaal betaald was. Dus de woonwijk maar in en dan terug lopen. Lukte uiteindelijk maar het kwartiertje speling was inmiddels verstreken.

Enfin, even later zaten we bovenin de bibliotheek te spelen in een keurige speelzaal. Zag nog dat er een meneer op een fraai elektronisch bord het speelschema invulde.  Even later was de wedstrijd begonnen. Bas hadden we aan bord 1 gezet. Hij zou het ratingoverwicht van Rick Lahaye (2397) moeten stoppen. Geen gemakkelijke opgave op voorhand. Het werd al snel duidelijk dat hij niet in die opdracht ging slagen. Haalde minder dan niets uit de opening en werd langzaam weggeschoven. (1-0).

Broer Daan verging het niet beter. De tweeling had voor deze dag gezamenlijk een nieuwe variant voorbereid. Erg opgewonden kon ik er eerlijk gezegd niet van worden. Zag dat Daan in de opening al veel tijd aan het verbruiken was. Een veeg teken. Toch maar eens de houtjes gaan tellen. En warempel: hij stond er een achter – weliswaar een pion- maar dan kan voldoende zijn op dit niveau. En dat bleek helaas ook het geval. Daan dacht een truc te hebben, die klopte voor geen meter en weg pion. De rest was een kwestie van techniek en de 2-0 was een feit.

De teamleider had mij aan bord 3 geplaatst. En ik mocht plaats nemen tegen WIM Desiree Hamelink. Zwaar zwanger observeerde ik. Toen ik wat drinken voor haar ging halen, wist ik niet zeker of ze nu suiker bij haar thee wilde hebben. Ik vroeg het maar aan de mevrouw die mij hielp. Het bleek Desiree haar moeder te zijn! “Geen suiker”, kreeg ik te horen. “Maar een chocolaatje en een stukje banketstaaf is wel goed voor haar”, voegde ze er snel aan toe. Of Desiree al toen haar verliezende zet …Lc2?? Had gespeeld weet ik niet. Ze heeft maar 1 echte fout gemaakt maar het was meteen de beslissende fout. Ik hield beslissend voordeel en bracht de stand naar een draaglijk 2-1.

Wim Laurens valt meer voor of na het schaken op. Tijdens het schaken begint hij wat voorkeur te hebben om gewoon schuifpartijen te spelen. Een groot verschil met een paar jaar geleden. Degelijk spel en niet echt in de problemen gekomen, hoewel ik nog even me zorgen maakte over de kracht van het witte Loperpaar. Maar WL hield de boel goed op slot en behaalde een correcte en verdiende remise (2,5-1,5)

Ondertussen had Nathalie haar drukstand goed uitgebouwd en winnend voordeel gekregen. Ik heb de partij niet goed kunnen volgen maar heb de indruk dat zij verdiend gewonnen heeft. Daar ben ik ook heel blij om. Dat geeft zelfvertrouwen. Ongeslagen en een plusscore! (2,5-2,5).

Wim kwam goed uit de opening, wat meestal het geval is. Maar even later ging er iets niet goed. Ik keek bij zijn bord, zag dat zijn dame aangevallen stond. Deed zelf een zet, kwam later weer terug en Wim was nog aan het denken. Blijkbaar ingewikkelde stand? Ja, dus. Hij koos op dat moment voor de verkeerde zet waar de andere damezet groot voordeel had gegeven. Zag een witte truc niet aankomen, zag ook niet hoe hij het gif alsnog uit de truc had kunnen halen en kwam toen met een kleine kwal achter verloren te staan. Voor Wim begon toen pas de partij. Vanaf dat moment rechtte hij zijn rug en wist op zijn tandvlees uiteindelijk remise te bereiken (3-3).

Patrick aan het 2^e bord had de opdracht niet te verliezen en zijn openingskeuze leek daar op afgestemd te zijn. Ietwat passief maar zeer degelijk. Lange tijd had ik daar vertrouwen in maar toen ik een zwakke pion op e6 zag voor zwart, de witte stukken goed zag staan en wit over een sterk veld beschikte op e5, begonnen donkere wolken boven Patrick’s stelling zich te voltrekken. Langzamerhand werd de druk opgevoerd en wist wit winnend af te wikkelen naar een pionneneindspel (4-3).
Bij de Spijkenissense Chinees vroeg Patrick toestemming aan teamleider ilias om een andere opening te mogen spelen. Ilias, als een vader en coach, antwoordde dat op basis van één winstpartij met een nieuwe opening geen conclusies getrokken moeten worden. Ja, zet twee wiskundigen tegenover elkaar en dan krijg je dit soort boeiende gesprekken. We zullen zien wat Patrick volgende keer opent.

Ilias was toen nog als enige over. Hij had zichzelf aan bord 8 geplaatst om eindelijk van die gehate nul af te komen. Met drie voorafgaande nullen in de eerste twee ronden en de beker, werd het nu tijd voor weer een vol punt. Niemand twijfelde daaraan dat dat ook zou gebeuren. Gemakkelijk uit de opening, een prettig voordeeltje en dan…
Ilias wilde natuurlijk winnen. Met 4-3 achter kwam ons dat goed uit. Maar het Paard-Lopereindspel dat op een bepaald moment resulteerde, was eigenlijk potremise. Ilias wikkelde af naar een pionneneindspel, wat ook nog remise was maar overzag in zijn winstpogingen dat wit kon afwikkelen naar een eindspel met de verste vrijpion. Even later moest Ilias teleurgesteld opgeven en was onze tweede achtereenvolgende nederlaag een feit (5-3).

Santpoort 1 doet ervaringen op die het nog niet eerder heeft gehad: omgaan met ratingoverwicht en verlies. Gedurende vijf jaren streden we altijd om het kampioenschap. Speelde iedereen bij ons op winst en waren we vaak superieur in zowel spel als rating. Dat is in de 2^e klasse voorbij en vraagt een aanpassing. Er is nog niets aan de hand en de volgende ronde tegen Amersfoort zal meer duidelijk worden.