Na de verdiende nederlaag uit de 1e ronde tegen VAS 2, was er voldoende motivatie om in de volgende ronde twee matchpunten binnen te halen. Maar we wisten dat dit niet gemakkelijk zou worden tegen De Wijkertoren 2. Vorig seizoen werd het immers 4-4. Het werd in meerdere opzichten een vreemde wedstrijd. Ten eerste omdat er drie partijen vooruit gespeeld werden. Martijn en ik speelden op verzoek van de Wijkertoren op dinsdag 26 september (Martijn en ik misten zo onze wedstrijd voor de Topklasse) en Hans speelde een week later op 3 oktober op ons verzoek omdat Sereyo helaas zich afmeldde. Hans moest uitwijken naar HWP Haarlem omdat Santpoort de Algemene Ledenvergadering had en geen zalen beschikbaar. Gelukkig was de Haarlemse Schaakvereniging zo behulpzaam om de partij van Hans onder hun dak te laten spelen. Vreemd was vervolgens dat er nog maar vijf Santpoorters naar Wjjk aan Zee trokken om de wedstrijd te voltooien. Het werd een hele grote overwinning voor ons (2-6) en blijkbaar is rating nog steeds een hele goede voorspeller. Onze gemiddelde rating was 1973 versus 1890. In de 2e ronde wonnen alle teams met de gemiddeld hogere rating. Laten we zien wat de spelers over hun partij te melden hebben.
Peter speelde met wit tegen oude bekende Hendrik Koopman. Vorig seizoen troffen wij elkaar ook al. Na drie zetten waren we al uit de theorie maar speelden beide spelers daarna heel planmatig alsof ze een lange theoretische variant aan het uitvoeren waren. Wit stond in de opening duidelijk beter volgens de engine maar zelf ervoer ik dat niet zo. Ik meende op een bepaald moment dat zwart OK was in de opening. Mijn fout werd in tijdnood gemaakt door Pg3? te spelen. Alle voordeel was toen weg. Maar Hendrik had iets minder tijd, speelde iets te voor de hand liggende zetten en toen ik op c6 een pion kon pakken was het vier Toreneindspel niet meer te houden voor zwart (1-0).
Op bord 2 speelde Martijn met zwart tegen Peter Uylings. Peter speelde de opening niet optimaal en kwam al gauw minder te staan. De mindere stand werd al snel een verloren stand. In de tijdnoodfase werd het nog even spannend. Na de tijdnood werd het punt snel bijgeschreven (2-0).
Hans speelde een boeiende partij tegen Cas Kok. Hij trakteerde zwart op een scherpe variant maar zwart speelde de opening prima (maar kostte hem wel veel tijd). Ik ga nogal de mist in met mijn 14e en 16e zet. Het ziet er optisch leuk uit maar voegt helemaal niets toe aan mijn ontwikkeling. De partij ging behoorlijk over en weer en kon zelfs de zet voordat ik blunderde remise maken (1-2).
Ingmar speelde met zwart tegen Wim Rakhorst, de opening was vanuit beide spelers heel kalm. En er werd al vrij snel in het centrum afgeruild waardoor er een open c-lijn kwam. Wim probeerde deze open lijn als eerste te verdedigen waardoor Ingmar geen keuze had en de zware stukken moest afruilen. Hierdoor werd er snel naar een eindspel afgewikkeld en toen de dame ook nog van het bord afging was het tijd om remise aan te bieden (1,5-2,5)
Jelle speelde met wit een partij waar lang alle stukken en pionnen op het bord bleven. Beide kanten waren een aanval op de ander aan het voorbereiden.
Jelle’s voorbereiding was iets te langzaam waardoor zijn tegenstander als eerste kon aanvallen en in een betere stelling terecht kwam.
Hij kon hier met weinig tijd niet de nodige zetten vinden om een voorsprong te houden en Jelle’s stelling hield. Nadat de aanval van zwart was overgewaaid, werden de meeste stukken afgeruild en eindigde de partij snel in een gelijkspel (2-3)
Aan het 8e bord speelde Rob met zwart tegen invaller Rens Wiemerink. Rob kwam al snel erg goed te staan en wint snel een pion, na onnauwkeurig spel van z’n tegenstander. Zwarts stukken werden steeds beter geplaatst en wit kon alleen maar verdedigen. Het leek erop dat wit binnenkort zou opgeven totdat het met het plotseling schijnoffer Dxf7! kwam. Hoewel Stockfish achteraf aangeeft dat er niks aan de hand is voor zwart, blijkt Rob niet de juiste voorzetting te vinden en gaat van +5 naar +0,5. Z’n tegenstander biedt remise aan, maar Rob bedankt voor het aanbod want wil winnen. Dat blijkt een goede keuze want niet veel later staat zwart alweer gewonnen en maakt het af (2-4)
Menno speelde met wit een lekker potje. De opening was theoretisch, maar toen ik daar op zet 11 vanaf week met een iets mindere zet, raakte mijn tegenstander het een beetje kwijt. Ik kon uiteindelijk afwikkelen naar een gewonnen eindspel met een sterk paard en een pion voorsprong tegen zwakke loper. Mijn tegenstander gaf uiteindelijk nog een stuk weg waardoor het in één keer uit was (2-5)
Dave speelde een behoorlijke partij en wist ruimte te pakken aan de damevleugel doordat zijn tegenstander alleen maar muurtjes opbouwde. Uiteindelijk wist een toren van Dave de verdediging te penetreren waarna het wel over leek. Dave besteedde echter te veel tijd aan de juiste voortzetting en in tijdnood zag hij spoken. Die spoken waren er niet maar de stelling verslechterde en er werd afgewikkeld naar een bijna verloren eindspel. Uiteindelijk wist Dave beter te rekenen en won daardoor de partij (2-6).