De tweede dag van het NK werd voor onze c-junioren een zware dag. 's Ochtends moest aangetreden worden tegen de 2e vertegenwoordiger van NHSB, het team van Winterkoning/Bergen. Bij dit team doet het merkwaardige feit zich voor dat de speelsterkte van de spelers omgekeerd evenredig is aan de bordvolgorde. Vandaar dat we van te voren al inschatten dat Robin Anne op bord 4 en Bastiaan op bord 3 een moeilijke wedstrijd zouden krijgen terwijl we hoopten dat Daan en Bas op bord 1 en 2 de punten zouden pakken. De moeilijke partijen voor Robin Anne en Bastiaan kwamen er inderdaad. Kleine foutjes werden meedogenloos afgestraft. Wat tegenviel was dat Daan op bord 1, met een pion voor, een paard cadeau gaf. Dat was te veel van het goede. Bas probeerde nog heel lang een klein voordeeltje naar winst te voeren maar dat lukte helaas net niet. Na bijna vier uur spelen moest hij in remise berusten. Een zware 0,5 – 3,5 nederlaag dus.
's Middag traden we vervolgens aan tegen het team van Dr. Max Euwe. Op papier een zwakker team dan dat van ons, vooral op de borden 3 en 2, maar op een NK blijken er geen makkelijke tegenstanders te zijn. We begonnen wel prima. Bastiaan was erop gebrand zijn nederlaag in de ochtend recht te zetten en dat deed hij met verve. Al snel was materiaal gewonnen en binnen drie kwartier was het 1e punt binnen. Robin Anne kwam vervolgens op bord 4 nog aardig uit de opening maar daarna sloeg de vermoeidheid toe. Zelf gaf ze aan dat de simpelste dreigingen niet meer herkend werden. Ze spartelde nog lang tegen maar bleef kansloos.
Ook Bas had last van vermoeidheid. Vrijdagavond gespeeld in het tweede team, laat naar bed, vervolgens 's ochtends vier uur in volle concentratie aan de bak en dan 's middag weer voluit moeten gaan. Dat was te veel van het goede. Meer dan een keurige remise zat er deze keer niet in.
Dit betekende dat dit keer op bord 1 de beslissing moest vallen nu het 1,5 – 1,5 stond. Daan had materiaal geofferd en had daar mooie compensatie voor; dat begreep zelfs de teamleider toen deze zag dat Daan geen toren achterstond maar slechts een kwaliteit.
De koning van de tegenstander kon niet meer weg uit het midden en omdat ook nog eens de torens op f8 en d8 stonden dicteerde Daan het spel. De tegenstander van Daan had ook in de gaten dat ze niet heel prettig stond. Ze bood een behoorlijk aantal keer remise aan maar dat werd door Daan niet geaccepteerd. Hij wikkelde af naar een eindspel met één pion meer. Blijkbaar was de tegenstander toen murw gespeeld want Daan hoefde niet meer te bewijzen dat hij dat kon winnen. Na bijna 4,5 uur spelen gaf ze op en wonnen we verdiend met 2,5 – 1,5.
Toch nog twee matchpunten na een zware dag. Dat brengt ons op een 14e plaats in de tussenstand. Op 7 november spelen we tegen Groningen.